Mocht je niet weten waar Scent of a Woman over gaat, dit pareltje werd geregisseerd door Martin Brest. De hoofdrol is weggelegd voor Pacino, die in de huid kruipt van de gepensioneerde legerkolonel Frank Slade, een complex personage dat blind is maar weigert zijn handicap hem te laten definiëren.
Verhaal
De film volgt een jonge student genaamd genaamd Charlie (gespeeld door Chris O'Donnell), die Slade vergezelt tijdens een weekendtrip naar New York. De twee mannen krijgen een band en maken een groots avontuur mee, maar de beste scène vindt op het einde plaats.
Charlie moet terecht staan tijdens een disciplinaire hoorzitting op zijn prestigieuze kostschool vanwege onrechtvaardige beschuldigingen. Slade duikt echter op en houdt een gepassioneerd pleidooi ter verdediging van zijn jonge vriend.
Speech
Dit moment wordt niet alleen gezien als de beste scène van de film, maar eveneens als een van de beste filmspeeches aller tijden. Slade's speech is een krachttoer van emotie, variërend van woede tot kwetsbaarheid, waarin we eveneens meer te weten komen over Slade zelf.
Slade heeft het over eer, integriteit en de moed om op te komen voor wat juist is, zelfs wanneer het makkelijker is om dit niet te doen. De voormalige soldaat toont hiermee aan dat ware kracht niet voortkomt uit fysieke kracht, maar uit morele vastberadenheid.
Glansrol
Pacino zet hier misschien ook wel de beste rol van zijn carrière neer en dat wil wel wat zeggen. De acteur werd in zijn prachtige carrière maar liefst 9 keer genomineerd voor een Oscar, maar won er maar eentje. Dit was voor Scent of a Woman.
Nog een leuk weetje: de iconische zin "I'm just getting warmed up!" werd geïmproviseerd door Pacino zelf tijdens de opnames. Niet alleen voegt dit een extra laag van spontaniteit toe aan dit indrukwekkende optreden, het voelt ook rauw en authentiek aan, net zoals de speech zelf.