Een historisch sportdrama over een paar hardlopers klinkt op het eerste gezicht niet per se als aanlokkelijk, maar toch is met de film Chariots of Fire van Hugh Hudson een fijne kijkervaring gegarandeerd.

Volgens critici slaagde de film erin om 'effectief gebruik te maken van zijn spirituele en patriottische thema's'. Scenarist Colin Welland baseerde zijn script op een waargebeurd verhaal dat zich precies honderd jaar geleden afspeelde.

Plot
Tijdens het tijdperk na de Eerste Wereldoorlog zijn de Britten Harold Abrahams en Eric Liddell allebei van nature begaafde snelle sprinters, maar hun benadering van hardlopen en hoe het in hun respectievelijke levens past, verschilt. De levens van Harold en Eric kruisen elkaar in nationale races, maar het is het evenement op de 100 meter op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs waar de twee mannen en hun supporters het meest naar uitkijken.

Naast het feit dat de Amerikanen Charles Paddock en Jackson Scholz de voorkeur genieten in het evenement, zou de langverwachte onderlinge confrontatie tussen Harold en Eric verder kunnen worden overschaduwd door andere kwesties, vooral omdat deze de christelijke overtuigingen van Eric beïnvloeden.

Prijzen
Chariots of Fire is, spijtig genoeg, in ruim veertig jaar als film an sich behoorlijk in de vergetelheid geraakt.


Toch wist de productie bij de Oscar-uitreiking van 1982 zeven nominaties in de wacht te slepen, waarvan er vier konden worden verzilverd, waaronder Best Original Screenplay, Best Picture én Best Original Score.

Soundtrack
De muziek van Chariots of Fire leeft wél nog altijd door tot vandaag de dag. De Griekse componist Evangelos Odysseas Papathanassiou, beter bekend als Vangelis, wist met zijn composities voor de film muziekstijlen uit het hele muzikale spectrum, waaronder progrock, symfonische klassieke muziek en new age te combineren.


Een jaar later zou hij deze futuristische synthesizer-sound voor Blade Runner verder laten radicaliseren.