Filmtotaal Recensie
Regie: Ridley Scott | Cast: Harrison Ford (Rick Deckard), Rutger Hauer (Roy Batty), Sean Young (Rachael), Edward James Olmos (Gaff), M. Emmet Walsh (Bryant), Daryl Hannah (Pris), William Sanderson (J.F. Sebastian), Brion James (Leon Kowalski), Joe Turkel (Dr. Eldon Tyrell) | Speelduur: 117 minuten | Jaar: 2007
Na Jurassic Park, Mad Max en later dit jaar Star Wars mag nu ook Blade Runner eraan geloven: Ridley Scotts sciencefictionklassieker krijgt volgend jaar zijn langverwachte vervolg. Dat de bekendmaking in eerste instantie nog met de nodige scepsis werd ontvangen valt de fans niet echt kwalijk te nemen, zeker met de toch wat teleurstellende prequel op Scotts andere grote meesterwerk Alien nog vers in het geheugen. Toch begint de twijfel langzaam maar zeker om te slaan in hoop nu er steeds meer nieuwtjes over de productie binnendruppelen. Niet Scott zelf, maar Denis Villeneuve zal de regie op zich nemen, die na Prisoners opnieuw de krachten zal bundelen met meestercinematograaf Roger Deakins. Bovendien zou niemand minder dan Ryan Gosling in onderhandeling zijn over de hoofdrol. Enig geduld is daarentegen wel geboden, aangezien de opnames pas volgend jaar van start zullen gaan. Wie niet tot die tijd kan wachten hoeft echter niet te treuren, want deze week is de meest recente uitgave van Blade Runner weer in volle glorie op het witte doek te aanschouwen.
Gezien de vele verschillende versies die er van de film zijn verschenen is het vrij makkelijk om door de bomen het bos niet meer te zien. In principe zijn er, als je de paar verschillende testversies en de van wat gekuist knipwerk voorziene uitgaven voor het brave Amerikaanse publiek niet meerekent, drie edities te vinden. Persoonlijke voorkeur speelt uiteraard mee, maar waarschijnlijk is de originele bioscoopversie uit 1982 misschien nog wel de minste van het stel. Na wat creatief gesteggel met de studio werd de film uiteindelijk voorzien van een happy end en een tamelijk ongeïnteresseerde voice-over van Harrison Ford die zowel de goedkeuring van Scott als de acteur zelf niet kon wegdragen. Het geneuzel van Ford en de Hollywoodachtige slotscène werden in de Directors Cut achterwege gelaten en met de toevoeging van de beroemde droomscène met de eenhoorn ontstonden plots een reeks nieuwe theorieën over de identiteit van het hoofdpersonage. Hoewel deze versie meer goedkeuring van Scott kon dragen, schoof de regisseur in 2007 toch nog zelf eenmaal aan de montagetafel om de film op technisch gebied nog wat op te poetsen.
