in Featured
Op het Filmfestival van Cannes van 1995 sloeg de film La Haine in als een bom. Filmmaker Mathieu Kassovitz mocht op het festival de prijs voor 'Beste Regie' in ontvangst nemen voor zijn meesterlijke tweede langspeler. Let op: SPOILERS
La Haine kan gezien worden als één van de boegbeelden van de indie-cinema uit de jaren negentig, waar jonge, frisse filmmakers aan de haal gingen met het medium om te zoeken naar nieuwe, vlottere vormen van decoupage en montage om hun verhaal te vertellen. Andere bekende werken in dit subgenre zijn Lock, Stock and Two Smoking Barrels en Trainspotting.
Plot
Vinz, Hubert en Saïd wonen in het armere deel van Parijs en moeten al hun straatwijsheid gebruiken om rond te komen. Na een incident waarbij de politie een vriend van hen heeft aangevallen, escaleren de spanningen tussen de politie en jonge arbeiders, zoals zijzelf.
Vinz is verontwaardigd over de mogelijke dood van zijn vriend en is uit op wraak.
Kritiek
De film ziet er door zijn gelikte stijl wellicht als een vlotte, geestige kijk op het leven in Parijs, maar niets is minder waar; La Haine is een zeer maatschappijkritische film.
De hoofdthema's die de film voornamelijk aankaart zijn racisme en discriminatie in de Parijse banlieues (voorsteden) door de autoriteiten. Het verhaal werd geïnspireerd door de 'Makomé M'Bowolé-affaire' uit 1993. Regisseur Kassovitz heeft met zijn werk zijn sterke commentaar op de situatie weten te verpakken in een gewel(da)dig zwart-wit schouwspel.
Legendarisch shot
Voor wie de film al eerder heeft gezien, is er één shot wat iedereen meteen herkent: Vinz die in de spiegel Robert De Niro in Taxi Driver nadoet. Veel mensen vragen zich nog steeds af hoe de camera opeens door de spiegel heen lijkt te bewegen.
Het antwoord is, zoals wel vaker, meer voor de hand liggend dan je denkt. De badkamer is nagemaakt als set en heeft geen echte spiegel, maar een gespiegelde wasbak; Vinz op de rug wordt gespeeld door een 'body double' die uit de weg stapt wanneer de camera komt inrijden.
Streamen
Je vindt La Haine onder andere op Pathé Thuis.
La Haine kan gezien worden als één van de boegbeelden van de indie-cinema uit de jaren negentig, waar jonge, frisse filmmakers aan de haal gingen met het medium om te zoeken naar nieuwe, vlottere vormen van decoupage en montage om hun verhaal te vertellen. Andere bekende werken in dit subgenre zijn Lock, Stock and Two Smoking Barrels en Trainspotting.
Plot
Vinz, Hubert en Saïd wonen in het armere deel van Parijs en moeten al hun straatwijsheid gebruiken om rond te komen. Na een incident waarbij de politie een vriend van hen heeft aangevallen, escaleren de spanningen tussen de politie en jonge arbeiders, zoals zijzelf.
Vinz is verontwaardigd over de mogelijke dood van zijn vriend en is uit op wraak.
Kritiek
De film ziet er door zijn gelikte stijl wellicht als een vlotte, geestige kijk op het leven in Parijs, maar niets is minder waar; La Haine is een zeer maatschappijkritische film.
De hoofdthema's die de film voornamelijk aankaart zijn racisme en discriminatie in de Parijse banlieues (voorsteden) door de autoriteiten. Het verhaal werd geïnspireerd door de 'Makomé M'Bowolé-affaire' uit 1993. Regisseur Kassovitz heeft met zijn werk zijn sterke commentaar op de situatie weten te verpakken in een gewel(da)dig zwart-wit schouwspel.
Legendarisch shot
Voor wie de film al eerder heeft gezien, is er één shot wat iedereen meteen herkent: Vinz die in de spiegel Robert De Niro in Taxi Driver nadoet. Veel mensen vragen zich nog steeds af hoe de camera opeens door de spiegel heen lijkt te bewegen.
Het antwoord is, zoals wel vaker, meer voor de hand liggend dan je denkt. De badkamer is nagemaakt als set en heeft geen echte spiegel, maar een gespiegelde wasbak; Vinz op de rug wordt gespeeld door een 'body double' die uit de weg stapt wanneer de camera komt inrijden.
Streamen
Je vindt La Haine onder andere op Pathé Thuis.
