Filmtotaal Recensie

Regie: Michael Moore

Voor Michael Moore heiligt het doel de middelen. In zijn ogen is president George W. Bush een leugenaar, een dief (van het presidentschap) en een moordenaar, wiens kansen op herverkiezing zover mogelijk gereduceerd dienen te worden, op wat voor manier dan ook. Om zijn steentje aan dit doel bij te dragen heeft Moore zijn nieuwste film, Fahrenheit 9/11, als politiek wapen ingezet. De film, die in de VS alle verwachtingen (wat bezoekersaantallen betreft) heeft verpletterd, is een propaganda-instrument en kan alleen met een flinke dosis fantasie nog een documentaire worden genoemd. Journalistieke principes zoals hoor en wederhoor, en context, worden openlijk met voeten getreden om van Bush een karikaturaal portret te schilderen, een cinematografische spotprent waaruit George Junior als een compleet incompetente, gewetenloze joker naar voren komt. Of alles wat Moore in deze film naar voren brengt de waarheid reflecteert, is irrelevant geworden. De waarde en het belang van Fahrenheit 9/11 zullen worden bepaald door het politieke effect dat Moore’s propaganda sorteert, en door de vraag die iedere kijker zichzelf zal moeten stellen: heiligt dit doel inderdaad deze middelen?

De premisse van deze film is duidelijk: alles aan George W. Bush en zijn presidentschap is nep. Bush heeft zijn overwinning op Al Gore destijds op oneerlijke wijze verkregen en iedereen heeft hem ermee laten wegkomen. Aan het begin van de film zit één van de sterkste fragmenten, waarin voornamelijk zwarte leden van het Huis van Afgevaardigden proberen een officiële aanvechting van de kiesresultaten van de grond te krijgen. Slechts één handtekening van een senator is hiervoor vereist, maar geen enkele senator geeft thuis – ook de Democraten niet. Eenmaal in het zadel gooit Bush er met de pet naar, al ligt er meer dan genoeg werk op hem te wachten. Hij krijgt zijn wetten niet doorgedrukt, de Senaat wordt een Democratisch bolwerk, zijn populariteit daalt, en wat doet de president? “With everything going wrong, he did what any of us would do”, sneert Moore in zijn voice-over, “he went... on vacation.”

Lees verder