Wanneer haar broer Ludo wordt vermoord in Hamburg, gaat Léo samen met de Duitse agente Mélanie op onderzoek uit. Ze komen erachter dat ze een onbekende connectie hebben en dat Nice wordt bedreigd.
Regie: Noémie Saglio | Scenario: Antoine Dallancour, Philippe Planells, Noémie Saglio | Cast: Alice Taglioni (Léo), Stéfi Celma (Mélanie), Baptiste Lecaplain (Bat), Noémie Lvovsky (hoofdcommissaris), Franz Lang (Valence), Katrina Durden (Kim), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2024
De generieke titel van Nice Girls zal wel door een computeralgoritme zijn bedacht om de interesse te wekken; de combinatie van de twee Engelse woorden in deze op en top Franse film wekt waarschijnlijk positieve associaties op, maar de film had even goed 'ademende mensen' kunnen heten. De hoofdpersonages zijn vrouwen en de film speelt zich af in Nice, maar daar houdt elke relevantie van de titel op. Gelukkig schuilt er een leuke actiekomedie achter de naam, dus ook mensen die iets geheel anders verwachtten moeten toch nog even blijven hangen. Als ze een beetje van Franse humor houden tenminste.
Franse humor. Dat betekent snelle, verwarrende gesprekken waarbij praatpartners om de haverklap zijn afgeleid. Dat betekent veel slapstick actie, waarbij de geslachtsdelen niet worden gemeden. En dat betekent natuurlijk dat de hormonen welig tieren en dat iedereen eigenlijk het slachtoffer is van zijn of haar eigen emoties. Mocht dit allemaal te generaliserend klinken, de personages in Nice Girls strooien zelf veelvuldig met de termen 'mof' en 'spaghettischijter' om inwoners van de buurlanden aan te duiden. Als iemand vraagt of het niet racistisch is om Duitsers af te kraken, antwoordt de ander simpelweg: "Nee, dat is helemaal niet racistisch."
