Veroordeelde vaders verzoenen zich met hun dochters in deze meelevende en vergevingsgezinde documentaire.
Vier jonge meisjes bereiden zich voor op een speciale Daddy Daughter Dance met hun gedetineerde vaders, als onderdeel van een uniek vaderschapsprogramma in een gevangenis in Washington, D.C.
Regie: Angela Patton, Natalie Rae | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2024
"Onze vaders zijn onze spiegels", klinkt een rustige stem aan het begin van het breekbare Daughters. De aan-of afwezigheid van een sterke, betrouwbare vaderfiguur in je jeugd kan een wereld van verschil maken, zeker als zijn áfwezigheid is gekoppeld aan een vroeger trauma. Deze intieme documentaire volgt opgroeiende dochters wiens vader langdurig gevangen zit. Door bemiddeling van een rehabilitatieproject mogen de vaders en hun vaak piepjonge kinderen zich ruim voor de vrijlating toch verheugen op een verzoeningsmoment.
Het kost de makers van Daughters luttele minuten om tot een ontwapenende kern te komen. In een groepsruimte van een gevangeniscomplex probeert een vaderschapscoach op beheerste wijze het ijs te breken. De gevangenen en hij hebben één ding gemeen: ze zijn trotse vaders. Tegelijk hebben de daden van de gevangenen die trots wel een knauw gegeven, en voor een langdurige scheiding van hun dierbare(n) gezorgd. In de meeste situaties wordt die scheiding verder gecompliceerd door terechte pijn en teleurstelling bij de moeder.
