Filmtotaal Recensie

Regie: Irene Taylor Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2024

Als klein meisje zong Celine Dion op de bruiloft van haar broer en iedere keer als de gitarist ook maar het kleinste foutje maakte, keek ze met een vies gezicht achterom. Haar moeder leerde haar nadien: nooit laten merken; 'The show must go on'. Nu, een waanzinnig succesvolle carrière later, openbaart ze dat ze al lange tijd Stiff Person Syndrome (SPS) heeft. In de documentaire die daarover gaat, laat ze het wel merken: dit is Celine Dion die wél achteromkijkt.

Er zijn dan ook geen andere beroemdheden of familieleden aan het woord. Er schieten ook geen krantenkoppen voorbij. De enige die aan het woord komt is Celine en zelfs dan wordt er meer getoond dan gesproken. We zien Celine Dion die stofzuigt. Celine Dion die haar telefoon onhandig tegen de poef laat leunen om met haar kinderen een filmpje op te nemen voor een personeelslid dat corona heeft. Celine Dion die met autocue haar interview opneemt voor een muziekdocumentaire van een andere popmuzikant.

Lees verder