Trois couleurs: Bleu (1993)

Trois Couleurs: Bleu toont meer interesse voor mooifilmerij dan de rouw van een weduwe.

play

8,2 details

94 Min

Drama
Muziek
Mystery

Frankrijk
Polen
Zwitserland

watchlist

94 Min

Frankrijk

Julie is helemaal getraumatiseerd door het auto-ongeluk waarbij haar man en dochtertje om het leven kwamen. Aanvankelijk probeert zij er in een kliniek waar ze geneest van haar wonden, een eind aan te maken maar haar wil tot leven is toch sterker. In haar grote buitenhuis voelt ze zich nu alleen. De vleugel van haar man, componist, blijft zwijgen en haar huishoudster huilt om het verlies waar ze zelf niet kan treuren. Ze besluit een appartement in Parijs te betrekken en weet op haar eigen manier en met behulp van de muziek nieuwe levensruimte voor zichzelf te creëren. Ze leert er Lucille kennen die er heel onconventionele opvattingen op nahoudt.

Alt titel: Three Colors: Blue
Regie: Krzysztof Kieslowski
Cast: Philippe Volter, Yann Trégouët, Alain Ollivier, Juliette Binoche, Hélène Vincent, Florence Pernel, Benoît Régent, Charlotte Véry, Claude Duneton, Hugues Quester, Emmanuelle Riva, Florence Vignon, Daniel Martin, Jacek Ostaszewski, Catherine Therouenne, Julie Delpy, Isabelle Sadoyan, Zbigniew Zamachowski.
Release: 01.09.1993
Release NL: 16.09.1993
Release DVD: 29.08.2023

Filmtotaal Recensie

Regie: Krzysztof Kieślowski | Scenario: Krzysztof Piesiewicz, Krzysztof Kieślowski | Cast: Juliette Binoche (Julie de Courcy), Benoît Régent (Olivier Benoît), Florence Pernel (Sandrine), Charlotte Véry (Lucille), Hélène Vincent (Journalist), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 1993

Gevolgd door het wit en rood van de tricolore draait Trois Couleurs: Bleu van Krzysztof Kieślowski's kleurentrilogie om het ideaal van vrijheid uit de Franse Revolutie. Dat ideaal komt in de vorm van isolatie, wanneer Julie na het verlies van haar dochter en man in een auto-ongeluk probeert alle banden met haar verleden te breken. Toch ontkomt ze er niet aan connecties met anderen op te bouwen. Zo helpt ze mee om de laatste symfonie van haar man, een gevierd componist, af te maken. In plaats van Julies rouw te bestuderen grossiert de film echter in doorzichtige trucjes.

Het ziet blauw van de poeha. De muziek van Julies man (de vraag blijft open hoeveel Julie bijdroeg aan diens stukken) hangt rond als een leidmotief, maar wat door moet gaan voor briljant klinkt vooral als simplistische bombast van de hand van Kieślowski's vaste componist Zbigniew Preisner. De laatste symfonie ter ere van de Europese gemeenschap komt dan ook nooit in de buurt van Alle Menschen werden Brüder. Wanneer een opzichtig op straat geplaatste fluitspeler het melodietje herhaalt onderstreept dat nog maar eens de kitsch.

Lees verder

Filmtotaal Recensie

videotrailers & clips