Filmtotaal Recensie
Regie: Sylvie Verheyde | Scenario: Sylvie Verheyde | Cast: Karole Rocher (Fernande Grudet / Madame Claude), Roschdy Zem (Jo Attia), Garance Marillier (Sidonie), Pierre Deladonchamps (Serge), e.a. | Speelduur: 111 minuten | Jaar: 2021
Fernande Grudet was in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw een grote naam in Frankrijk. Onder de bijnaam Madame Claude bestierde ze een netwerk van escortdames van de bovenste plank. De invloed die ze ermee wist te vergaren, maakte haar befaamd en bevreesd. Je hoofd boven het maaiveld uitsteken als gangster is vroeg of laat vragen om problemen, zowel in het echt als op het witte doek. Van Holleeder en Al Capone tot Scarface, als clandestiene patriarch of matriarch uit de anonimiteit treden staat vaak garant voor problemen. Zo ook in Madame Claude.
De mengeling van rokerige Franse cinema en Scarface is er eentje die veelbelovend is en in het begin zeker boeit. Klassieke shots met zware synthesizermuziek, geen terughoudendheid met naakt of fysiek geweld en een vrouw die denkt boven de wet te staan: het kan haast niet anders dan een boeiend verhaal worden. Helaas sterft deze veelbelovende combinatie in de knop. Madame Claude ontstijgt geen moment het niveau van een feitelijke documentatie van de meest spraakmakende jaren uit het leven van de madame. Terwijl de jaartallen over het scherm schuiven wisselen een matig interessant steekspel met de sterke arm der wet, regelmatige woede-uitbarstingen en vooral veel naakt elkaar af.
