Filmtotaal Recensie
Regie: Glendyn Ivin | Scenario: Harry Cripps en Shaun Grant | Cast: Naomi Watts (Sam Bloom), Andrew Lincoln (Cameron Bloom), Jacki Weaver (Jan), Griffin Murray-Johnston (Noah Bloom), Felix Cameron (Rueben Bloom), Abe Clifford-Bar (Oli Bloom), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2020
Mensen kunnen veel over hun eigen situatie in het leven van een dier lezen. Dit is niet per definitie een negatieve eigenschap van de mens, aangezien het dier ook als een soort totem kan fungeren. In Penguin Bloom heeft een ekster, geen pinguïn zoals de titel misschien doet vermoeden, de functie van een totemdier waardoor een hele familie leert te helen na een verschrikkelijk ongeluk. De vrolijke ekster doet denken aan films als A Street Cat Named Bob (2016), waarin een dakloze man gered wordt door de aanwezigheid van een kat. Net als die film is Penguin Bloom gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het resultaat is een voorspelbare, doch aangename, tranentrekkende feelgoodfilm.
Na een verschrikkelijk ongeluk op vakantie in Thailand kan de Australische Sam Bloom door een breuk in haar rug niet meer lopen. De moeder van drie zoons gaat gebukt onder het leven als invalide. Zoon Noah heeft het in het bijzonder zwaar met het feit dat zijn moeder nu in een rolstoel zit en niet meer vrolijk te krijgen is. Zelf geeft hij zichzelf de schuld voor het ongeluk, omdat hij haar meenam naar de plek waar het gebeurde. De familie woont op een prachtige locatie vlak bij het strand, waar Noah op een dag een jonge ekster vindt. Al snel wordt de vogel onderdeel van de familie en krijgt de ekster de naam Penguin. Sam ziet de vogel eerder als last, maar al snel helpt de vogel haar bij het ondernemen van nieuwe activiteiten.