Filmtotaal Recensie
Regie: Praveen Morchhale | Scenario: Praveen Morchhale | Cast: Shilpi Marwaha (Aasia), Noorjahan (Inaya), Zaba Banoo (oma), Ajay Chourey (overheidsbeambte), Bilal Ahmad (taxichauffeur), Habibulla (vader), Ahsan Bismil (minnaar) Tahmida Akther (verpleegster), e.a. | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2018
Als je echtgenoot verdwijnt, krijg je in de Noord-Indiase deelstaat Kasjmir de status half-weduwe. Verpleegster Aasia is zo iemand en probeert al jaren haar man officieel dood verklaard te krijgen, om verder te kunnen met haar leven. Bijna dagelijks gaat ze in de wachtrij bij dezelfde overheidsbeambte, die graag een - kuch - tegemoetkoming wil voor zijn diensten. Intussen lopen de spanningen steeds hoger op met haar puberende dochter Inaya en blijft een goed bevriende geschiedenisleraar maar huwelijksaanzoeken doen.
Mannen worden in deze roerige grensstreek met Pakistan aan de lopende band in de gevangenis gesmeten of gedood, zo lijkt het. Aasia is bang dat haar echtgenoot weer opduikt, ook al keren verdwenen mannen nooit terug. Gebeurt dat toch, dan zou een nieuw huwelijk direct ongeldig worden voor de wet. Oftewel, als ze zich overgeeft aan de beambte, kan ze misschien de boel achter zich laten. Maar wat is de oprechte liefde voor haar nieuwe minnaar dan nog waard? Ze zit dus in een Catch-22-situatie. Als Widow of Silence iets heel erg goed doet, dan is het duidelijk maken hoe dit op Aasia weegt, evenals de maatschappelijke en sociale druk om te hertrouwen.
