Filmtotaal Recensie
Regie: Alexandre Aja | Scenario: Christie LeBlanc | Cast: Mélanie Laurent (Elizabeth 'Liz' Hansen), Malik Zidi (Léo Ferguson), Mathieu Amalric (M.I.L.O.), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2021
De makers van Oxygen vonden het leven tijdens een coronapandemie nog niet claustrofobisch genoeg. Met het hele gezin in quarantaine valt in het niet bij het isolement dat Liz moet doorstaan. De ruimte waarin ze zich begeeft is niet groter dan een dubbele doodskist, of een grote zonnebank. Mocht die capsule de apocalyptische angst nog niet genoeg voeden: de zuurstofvoorraad is ook nog beperkt en rap slinkende. Wie is deze vrouw eigenlijk en hoe is ze in deze benarde narigheid beland? De scifi-thriller geeft antwoord, maar dat is minder spannend of uitdagend dan het eruitziet.
Visueel is Oxygen namelijk zorgvuldig gepolijst. Hoewel de hele vertelling zich afspeelt in die paar honderd liter grote capsule, blijft het decor de kijker uitdagen. Met ratten, een mechanische arm en een pratende computer M.I.L.O. blijft de minimalistische set boeien. En waar de eentonigheid de overhand neemt, draagt dat alleen maar bij aan de beklemmende claustrofobie waarin Liz haar antwoorden en haar weg naar buiten moet zoeken. Maar het is vooral Mélanie Laurent die ervoor zorgt dat het kleine, pratende hokje zonder uitgang je niet gaat vervelen. James Franco en Ryan Reynolds hebben in respectievelijk 127 Hours en Buried aangetoond dat een isolementsthriller acteercarrières naar nieuwe hoogtes kan tillen en Laurent bewijst scène op scène dit pad te kunnen en willen volgen. Ze is in ieder shot het perfecte mengsel van rustpunt en actie. Je vergeet dankzij Laurent bijna dat niet alleen zij, maar toch vooral ook de kijker constant met meer vragen dan antwoorden opgesloten zit.