Een man die zijn vrouw verliest tijdens een gruwelijke overval op een juwelenzaak besluit in alle rust wraak te nemen op de berovers.
Regie: Raúl Arévalo | Cast: Antonio de la Torre (Jose), Luis Callejo (Curro), Ruth Díaz (Ana), Raúl Jiménez (Juanjo) e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2016
"Revenge is a dish best served cold." Volgens Quentin Tarantino is het een gezegde van de Klingons. Jose heeft er zijn levensmotto van gemaakt in [i]The Fury of a Patient Man. Eigenlijk is dat jammer. De wraakfilm is een genre dat van de uitvoering afhangt. Die is hier zeker niet slecht, maar ook weer niet heel bijzonder. Het eerste gedeelte van de film (voordat het wraakmotief onthuld wordt), blijkt daardoor het interessantst, hoewel het vervolg redelijk spannend is.
Jose is een vreemde vogel. Hij is erg gesloten, zegt niet veel en lijkt gebukt te gaan onder wat hij niet zegt. Het wekt de indruk dat hij in het verleden dingen heeft meegemaakt, die hem zo gevormd hebben. Hij is de afgelopen jaren stamgast geworden bij het café van Juanjo en diens zus Ana, en door hen en de buurt geaccepteerd als vriend en zelfs familie. Hij heeft duidelijk een oogje op de mooie Ana, die een klein zoontje heeft en wiens man in de gevangenis zit. Maar Jose durft haar niet echt te benaderen en/of is daar te onhandig voor, totdat de omstandigheden precies goed zijn. Dan blijken beiden hun geheimen en dromen te hebben.
