Filmtotaal Recensie
Regie: Johan Nijenhuis | Cast: Jim Bakkum (Jorrit), Martijn Fischer (Bas), Tarikh Janssen (Chuck), Juvat Westendorp (Thijs), Sanne Vogel (Sammy), Barbara Sloesen (Katja), Matthieu Hinzen (Gijs), Darren Killeen (Sid), Eldrick Gijsbertha (Chico), Ilse Warringa (Monique), e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2016
Het wordt tijd dat we het eens opnemen voor de man. Nadat Hollywood met een misplaatst schoonheidsideaal van dun en slank de vrouwen een minderwaardigheidscomplex heeft aangepraat is nu de vent aan de beurt. Voer voor psychologen, die eetstoornissen op dezelfde hoogte plaatsen als het zogenaamde Adonis-complex. De drang van de man om te voldoen aan het ideale plaatje van afgetraind, viriel en gespierd wordt steeds groter. Ook weer grotendeels door toedoen van de filmindustrie en reclame. De allereerste pikant bedoelde scène van de nieuwe Johan Nijenhuis is een echt Coca Cola-light-break-moment, waarbij kantoordames zich zitten te verlekkeren aan Jim Bakkum op een steiger die in een strak hemdje automatisch in de slow motion schiet. Dit belooft weinig goeds en inderdaad: Onze Jongens is een drama in de verkeerde zin des woords. Nog veel erger is dat hij alleen maar verliezers kent. Zowel de man als de vrouw incasseert klap na klap. De mannen zijn in de lead, winden de krioelende vrouwen om hun vingers met hun spierballen en de vrouwen zijn domme eendimensionale wezens die zich met alle liefde in de onderwerpende rol gooien.
Jarenlang heeft bovengetekende geroepen dat Nijenhuis weliswaar niet de verfijnde smaak van de Nederlandse cinema vertegenwoordigt, maar wel ontzettend goed weet wat zijn specifieke doelgroep verlangt en dat heel aardig doet. De tukker heeft dan ook wel wat teweeggebracht met vroege titels als Costa en Volle Maan. Maar naarmate Nijenhuis wat meer variatie in zijn werk begint te gooien en ook een bredere doelgroep aanboort mag je de man wel degelijk afrekenen op zijn merkwaardige gevoel voor kwaliteit. Het op zichzelf staande argument 'dat het nou eenmaal een Johan Nijenhuis-film' betreft, gaat inmiddels niet meer op. Dat bewijst zijn kruising tussen The Full Monty en Magic Mike wel. Geabstraheerd van humor en een dramatische oprechtheid blijft een poldersoap over, die voornamelijk een aaneenschakeling is van verhaaltje-videoclipje-verhaaltje-videoclipje. Rode draad is een voormalige oliewerker die zijn beste vriend opzoekt die een klusbedrijf runt. De zaken lopen nou niet bepaald lekker en toevallig bestaat het klusteam uit mannen met goede genen en een sterabonnement bij de sportschool. Door een uit de hand gelopen grap gooien Bakkums Jorrit en zijn makkers het roer om en brengen de vrouwen op hol met hun uitkleedoptredens.
