Wat als je moeder op vakantie gaat en verliefd wordt op een Tunesiër. Ze neemt hem mee naar Nederland, de twee trouwen en jij bent er het resultaat van. Het huwelijk mislukt echter en je vader gaat de verkeerde kant op; hij wordt uitgezet. Na twintig jaar neemt hij weer contact met je op en wil geld van je. Wat doe je dan? Dit gebeurt met filmmaker Alex Pitstra.
Regie: Alex Pitstra | Cast: Alex Pitstra e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2016
Soms is de waarheid over familie zwaar te verteren. Een verwant kan nog zoveel ellende op zijn kerfstok hebben, de bloedband dringt zich dusdanig op dat de waarheid gerelativeerd wordt. Dat kan zowel in fictiefilms als documentaires intrigerend familiedrama opleveren, maar in Bezness as Usual frustreert deze houding vooral, omdat regisseur Alex Pitstra blijft hopen op begrip voor de deugniet, zijn vader. Voor de kijker is het al snel duidelijk dat de man nooit wilde deugen en als senior zijn streken nog niet verloren heeft. Hoe lang moet het duren voordat de zoon doorheeft dat zijn onsympathieke vader zijn en onze sympathie niet verdient?
Pitstra is het product van een kortstondige verhouding tussen een Nederlandse moeder en een Tunesische vader. Na een mislukte relatie kwam zijn moeder de charmante playboy op vakantie tegen en nam ze hem mee naar huis. Vader Mohsen kon echter niet op het rechte pad blijven, belandde in de gevangenis en werd vervolgens het land uitgezet, toen zijn zoon amper vijf jaar was. Die werd door zijn moeder alleen opgevoed met slechts vage herinneringen aan zijn vader, die hoofdzakelijk onbesproken bleef. Desondanks werd de jongen in zijn jeugd frequent herinnerd aan zijn afkomst, als mikpunt van menig discriminerende opmerking. Het is niet verwonderlijk dat hij opgroeide met de afwezige vader als haast mythische figuur en naarmate hij volwassener werd antwoord zocht omtrent dit raadsel. Hieruit ontsproot docudrama Bezness as Usual, een film die vooral als zelftherapie voor de regisseur dient.
