Natuurfilmers Jacques Perrin en Jacques Cluzaud combineren met veel gemanipuleer natuurbeelden met een educatief verhaal. Het ziet er prachtig uit, maar is ver bezijden de werkelijkheid.
Na een reis rond de wereld nemen Jacques Perrin en Jacques Cluzaud ons mee op een reis door de Europese gebieden. Ze tonen de laatste ijstijd, waarin alles veranderde..
Regie: Jacques Perrin en Jacques Cluzaud | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2015
Met het verstrijken van de tijd ontstaat voortschrijdend inzicht en verdwijnt naïviteit. Dit is zeker het geval bij de documentaire. Nog afgezien van de opiniërende docu zoals die van Michael Moore, wordt er behoorlijk wat afgemanipuleerd bij de documentaires die we in groten getale op ons afgevuurd krijgen. Filmmakers kunnen natuurlijk de zaak flink beïnvloeden door in de montage een shot af te kappen of net die ene invalshoek buiten beschouwing te laten, maar het kan nog erger. Bijvoorbeeld door zaken te ensceneren of mooier voor te stellen dan ze zijn.
De makers van natuurdocumentaires kunnen er wat van. Getuige publiekstrekkers als March of the Penguins en Disneys Chimpanzee is het tegenwoordig mode om een fictief narratief met de beelden te verweven, door dieren menselijke eigenschappen en een heus plot mee te geven. Daar is niets mis mee, mits het binnen de perken wordt gehouden, maar juist bij deze matiging loert het gevaar. Het Franse Les Saisons is zo'n voorbeeld.
