Filmtotaal Recensie

Regie: Arnaud Desplechin | Cast: Quentin Dolmaire (Jonge Paul), Mathieu Almaric (Oude Paul), Lou Roy-Lecollinet (Esther), Dinara Drukarova (Irina), Françoise Lebrun (Rose), Clémence Le Gall (Pénélope), Théo Fernandez (Bob), e.a. | Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2015

Soms dekt een titel exact de lading. Wie een beetje heeft zitten opletten bij de Franse les komt een heel end met raden wat de insteek is van het drama Trois Souvenirs de Ma Jeunesse van Arnaud Desplechin. Voor de ondertitel: Nos Arcadies moet je wat dieper graven. Het is een verwijzing naar het Griekse Arcadia, dat met haar romantische en idyllische landschap symbool staat voor een sereen bestaan zonder druk van een gehaast leven en met enkel oog voor elkaar en de liefde. Mooi, dan we hebben ook gelijk de thematiek te pakken van Desplechins coming-of-agedrama, waarin alles draait om de amoureuze beslommeringen en vriendschappen van een groep twintigers en hun studietijd in Parijs. Het is het vervolg op Comment Je Me Suis Disputé… (Ma Vie Sexuelle) uit 1996, waarin hetzelfde personage voorkwam.

In zijn volwassen hoedanigheid kijkt diplomaat Paul Dédalus terug op zijn bewogen jeugd. Hij wordt weliswaar vertolkt door voormalig Bond-schurk Mathieu Almaric, maar op het begin en einde na verschijnt hij teleurstellend weinig in beeld. Paul herinnert zich het schoolreisje naar het Russische Minsk waarin hij zijn identiteit uitleende aan een door hopeloosheid getroffen Joodse vluchteling. Zijn tweede herinnering is die van een negentienjarige waarin hij Esther, de liefde van zijn leven ontmoet en zich omringt met zijn zus, neef en een groep hechte vrienden in Roubaix, waar hun biograaf Desplechin zelf opgroeide. Dan is er zijn studententijd, waarin hij van studeertafel naar feestje ging en zich een toegang tot het academische leven verschafte door als hulpje van een professor uit Benin te fungeren. Hierdoor ontwikkelt Paul een fascinatie met antropologie.

Lees verder