Filmtotaal Recensie
Regie: Heddy Honigmann | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2014
Het leven van een percussionist van één van de meest gerenommeerde orkesten ter wereld gaat niet altijd over rozen, zo blijkt uit de opening van Om de Wereld in 50 Concerten. Dit weerhoudt de man in kwestie niet van het volgen van zijn grote passie. Sommige stukken, zo legt de musicus van het Koninklijke Concertgebouworkest uit, kennen slechts een enkel hoogtepunt waarbij hij in actie mag komen. Het publiek slaat hem gade met in het achterhoofd de vraag waar die man in godsnaam mee bezig is. Als je denkt dat het grote moment van die ene enkele slag in het muziekstuk nog eeuwen op zich laat wachten komt het toch opeens onverwachts. Slagwerk in klassieke muziek is vaak een kwestie van geduld, eindeloos wachten en perfecte timing. Al deze eigenschappen onderscheiden een amateur van een pro. Dit credo gaat niet alleen op voor slagwerkers, maar ook voor de andere leden van het vooraanstaande muziekgezelschap.
Het smetteloze imago van het honderdvijfentwintig jaar oude orkest is echt niet alleen te danken aan de geweldige akoestiek van het thuishonk tegenover het Amsterdamse Museumplein. Sterker nog: andere orkesten die er musiceerden klonken toch niet helemaal hetzelfde. Dat we hier te maken hebben met de top van de klassieke muziekwereld wordt maar weer eens duidelijk in de documentaire die de befaamde Heddy Honigmann over het gezelschap maakte. In deze openingsfilm van het IDFA maakte zij in 2013 samen met het Koninklijke Concertgebouworkest een reis over de hele wereld om het honderdvijfentwintigjarig jubileum te vieren. Het is een cliché van jewelste dat muziek ontroert en mensen van verschillen culturen samenbrengt, maar zoals bij alle clichés het geval is schuilt er een onmiskenbare kern van waarheid in.