Filmtotaal Recensie
Regie: Eran Riklis | Cast: Tawfeek Barhorn (Eyad), Yaël Abecassis (Edna), Michael Moshonov (Jonathan), Ali Suliman (Salah), Daniel Kitsis (Naomi), e.a | Speelduur: 103 minuten | 2014
Rondom het conflict tussen Israël en Palestina zijn in het verleden al enkele sterke films verschenen, met misschien wel als grootste uitschieter Hany Abu-Assads Paradise Now, een menselijk drama waarin twee Palestijnse mannen zich voorbereiden op een zelfmoordaanslag. Het leverde de Nederlands-Palestijnse regisseur in 2006 een Oscarnominatie op in de categorie Buitenlandstalige Film. Zijn collega Eran Riklis gooit het met Dancing Arabs over een andere boeg. In dit begin jaren negentig gesitueerde coming-of-agedrama zien we de Palestijnse tiener Eyad worstelen met zijn identiteit op een prestigieuze Joodse kostschool. Hoewel het bloedvergieten hier op de achtergrond blijft, is al snel duidelijk dat de wrijving tussen de twee bevolkingsgroepen allerminst verdwenen is.
In de proloog worden deze conflicten nog op een luchtige en geestige wijze aangekaart. Via een uitwisselingsproject om saamhorigheid tussen de Joodse en Palestijnse kinderen te bevorderen, krijgen alle kinderen van een Palestijnse basisschoolklas een Joodse scholier op bezoek. Hoewel de jongens het prima met elkaar kunnen vinden, maakt de wat naïeve Eyad de fout door zijn brave vader aan zijn Joodse vriendje te omschrijven als een terrorist. Met als gevolg dat het doodsbange jongetje aan tafel geen hap meer door zijn keel krijgt wanneer hij de vader des huizes met een vleesmes ziet zwaaien.
