Filmtotaal Recensie
Regie: Adriënne Wurpel | Cast: Nils Verkooijen (Maarten), Marcel Musters (Frans), Mouna Goeman Borgeisu (Sophie), Gina van Os (Roxanne), e.a. Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2014
De aftiteling van het jeugddrama Dansen op de Vulkaan laat je met een onbestemd gevoel je jas van de bioscoopstoel grissen. Per jaar krijgen zo'n achthonderd kinderen van hun arts te horen dat ze lijden aan een stofwisselingsziekte. Meer dan de helft hiervan krijgt niet de kans om achttien kaarsjes op hun verjaardagstaart uit te blazen. Dit zijn statistieken die je niet in de koude kleren gaan zitten. Naast kanker bij kinderen en de slopende zenuwziekte ALS is het goed dat ook voor deze aandoening, die in vele gradaties voorkomt, aandacht is. De drie kinderen die deze gruwelijke tekst begeleiden en aan wie Adriënne Wurpels drama is opgedragen horen bij de vijftig procent die de strijd tegen hun chronische ziekte verloren hebben.
Dansen op de Vulkaan is typisch zo'n project dat alle denkbare sympathie verdient. Al is het maar omdat hoofdrolspeler Nils Verkooijen er zo zijn nek voor heeft uitgestoken. Aangeslagen door een verhaal uit zijn persoonlijke omgeving probeerde de zeventienjarige acteur met alle macht het project van de grond te krijgen. Door te crowdfunden, meer te weten te komen over stofwisselingsziekten en door het verhaal te schrijven. Hij speelt Maarten, een jongen met gescheiden ouders die in de spreekwoordelijke bloei van zijn leven staat. Levenslustig, puber, weerbarstig, eigenwijs en populair. Dan heb je helemaal geen tijd om ernstig ziek te zijn. Het overkomt hem terwijl hij druk bezig is met het maken van andere plannen, zou John Lennon zeggen. Dansen is Maarten zijn grote passie, maar zijn leeftijdsgenoten en dansleraar mogen niets weten van de handvol pillen die hij elke dag moet slikken om de misselijkheid en vermoeidheid die zijn ziekte veroorzaken te onderdrukken.
