Filmtotaal Recensie

Regie: Clio Barnard | Cast: Conner Chapman (Arbor), Shaun Thomas (Swifty), Sean Gilder (Kitten), Lorraine Ashbourne (Mary), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2013

De huidige economische crisis en wat hopelijk snel de naweeën ervan zullen zijn, vormen een goede basis voor het sociaal-realisme. Het is echter een (film)stroming die er eigenlijk altijd al geweest is. De ongelijkheden tussen arm en rijk zijn van alle tijden. Bekende vertegenwoordigers als Ken Loach, Mike Leigh en de broertjes Dardenne hebben het genre naar de huidige eeuw gebracht. Een sterke nieuwe naam aan het firmament is filmmaakster Clio Barnard die met het ruwe The Selfish Giant haar eerste echte speelfilm aflevert. In de lage sociale klassen in de omgeving van het Britse Bradford, ergens tussen Manchester en Leeds, is het ellende en armoe troef. Ouders, die veelal aan het hoofd van gebroken gezinnen staan, hebben weinig grip op wat hun kroost allemaal uitvreet. Het is iedereen voor zich. De dertienjarige Arbor denkt samen met zijn beste vriend Swifty een goudmijn te hebben gevonden door oud metaal bij elkaar te scharrelen en dit te verkopen aan de louche handelaar Kitten.

De titel van Barnards drama is een verwijzing naar het gelijknamige korte sprookje van Oscar Wilde over een egoïstische reus die niet wil dat kinderen in zijn prachtige tuin komen spelen. Uiteindelijk gaat de reus overstag, ziet de voordelen van de spelende kinderen in en bekoopt het met zowel zijn dood als een plek in de hemel. De parallellen met het allegorische verhaal van Wilde zijn niet altijd even duidelijk. De kinderen die bij Barnard knokken voor hun bestaan zijn te vergelijken met de verbannen kinderen in Wildes verhaal. Kitten, van wie niet duidelijk is of hij Arbor en Swifty nu wil helpen of juist uitbuiten, kan met een beetje fantasie als de reus doorgaan. Of de titel nu verwarrend is of niet, Barnard putte haar inspiratie uit de harde realiteit, toen ze onderzoek deed voor haar debuutfilm, de experimentele en alom gelauwerde documentaire over een schrijfster die opvallend genoeg de titel Arbor droeg.

Lees verder