Filmtotaal Recensie
Regie: Pierre-Yves Borgeaud | Cast: Gilberto Gil, Gustavo Di Dalva, Paul Hanmer, Shellie Morris, Vusi Mahlasela, Peter Garrett, e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2013
Het was afgelopen januari precies tien jaar geleden dat Gilberto Gil als het tweede zwarte kabinetslid van Brazilië aantrad. Hij hield het als minister van Cultuur zo'n vijf jaar uit, maar toch zullen de meesten Gil niet gelijk met politiek associëren. Gil, die sinds eind jaren tachtig politiek actief is, is namelijk bovenal een muzikale duizendpoot die al meer dan vijftig jaar een promotor is van de smeltkroes van diverse muziekstijlen. Gil werd geboren met Indiaans en Afrikaans bloed in Salvador, in het noordoosten van Brazilië. Eenmaal muzikaal actief begon Gil diverse muziekstijlen, zoals bossa nova, samba en rock-'n-roll, met elkaar te verweven. De Grammy-winnaar is één van de vooraanstaande vertegenwoordigers van de Tropicalismo, maar werd in de jaren zestig door het toenmalige militaire bewind als staatsgevaarlijk gezien en in het gevang gegooid.
In de documentaire Viramundo worden Gils politieke en muzikale aspiraties met elkaar verenigd. Want wat verbroedert meer dan samen muziek maken? Met zijn nieuwe wereldtour over het zuidelijk halfrond deed Gil ondermeer Australië en Zuid-Afrika aan. Tijdens zijn ontelbare muzikale ontmoetingen vindt Gil overeenkomsten tussen de inheemse Braziliaanse bevolking en de Aboriginals en zwarte bevolking in de townships. Voor allen geldt namelijk dat ze het juk van kolonisatie hebben ondervonden. Hierbij wendt Gil eveneens zijn politieke capaciteiten aan. Zo is er een opvallende overeenkomst met Peter Garrett, de voormalige leadzanger van de Australische band Midnight Oil, bekend van de hit Beds Are Burning. Garrett heeft net als Gil ooit een carrièreswitch gemaakt en is nu minister van Onderwijs.
