Filmtotaal Recensie
Regie: Jean van de Velde | Cast: Gaite Jansen (Sarith), Yootha Wong-Loi-Sing (Mini-Mini), Kees Boot (Julius), Yannick van de Velde (Rutger le Chasseur), Benja Bruijning (Nathan), e.a. | Speelduur: 120 minuten | Jaar: 2013
Regisseur Jean van de Velde en zijn productieteam hebben zich met de verfilming van Hoe Duur Was de Suiker aan een ambitieus project gewaagd. De slavernijroman van schrijfster Cynthia McLeod is met ruim honderdduizend verkochte exemplaren het best verkochte boek in Suriname ooit. Begrijpelijk, want het boek werpt een licht op een bewogen hoofdstuk uit de koloniale geschiedenis: de suikerperiode, een tijd waarin slaven in de brandende zon op het land ploeterden voor de blanke plantage-eigenaren. De verfilming is op zijn beurt groots opgezet en oogt fraai, maar het vriendschapsdrama tussen de twee vrouwelijke hoofdpersonages vraagt om wat meer verdieping.
Het is 1747. Sarith is een dochter in een rijke familie en woont op een plantage net buiten Paramaribo. Ze onderhoudt een vriendschappelijke band met haar huisslavin Mini-Mini, die boven alles wil dat haar meesteres gelukkig is. Als Sariths toekomstige echtgenoot op een dag besluit om naar Europa te vertrekken, stort haar wereld aanvankelijk in. Haar angst om alleen achter te blijven (Je wilt toch geen oude vrijster worden?) wordt daarmee bewaarheid. Wanhopig en egoïstisch als ze is, deelt ze met de één na de andere man het bed, in de hoop haar ware liefde te ontmoeten. Maar zonder succes. Mini-Mini ziet hoe haar meesteres tegenslag op tegenslag te verwerken krijgt en mettertijd doodongelukkig wordt. Bovendien begint Sarith zich steeds agressiever te gedragen richting haar familie en vrienden. De vraagt rijst: hoever wil Mini-Mini gaan om haar meesteres gelukkig te maken?
