Filmtotaal Recensie
Regie: Gilles Paquet-Brenner | Cast: Charlize Theron (Volwassen Libby Day), Sterling Jerins (Jonge Libby Day), Nicholas Hoult (Lyle Wirth), Chirstina Hendricks (Patty Day), Corey Stoll (Volwassen Ben Day), Tye Sheridan (Jonge Ben Day), Andrea Roth (Volwassen Diondra), Chloë Grace Moretz (Jonge Diondra), e.a. | Speelduur: 113 minuten | Jaar: 2015
De derde en vooralsnog laatste roman van de Amerikaanse schrijfster Gillian Flynn werd vorig jaar verfilmd door niemand minder dan David Fincher. Flynn verzorgde zelf het scenario van Gone Girl en ontving voor haar bewerking een Golden Globe-nominatie. Het was niet alleen de donkere precieze regie van Fincher die deze thriller zo geslaagd maakte, het was ook Flynns bronmateriaal dat zich uitermate goed leende voor een verfilming. Zelfs wanneer de thriller halverwege van perspectief verandert en je denkt te weten hoe de vork in de steel zit, blijft Gone Girl ongekend spannend. Eerder al schreef Flynn het misdaaddrama Dark Places waarin een fictieve geruchtmakende moordzaak uit 1986 centraal staat. Het verhaal zit echter een stuk minder vernuftig in elkaar, waardoor schrijver en regisseur Gilles Paquet-Brenner al vroegtijdig met een geloofwaardigheidsprobleem te kampen hebben. Alle uitstekende acteursvertolkingen ten spijt.
Voor haar boek haakte Flynn aan bij de satanismehype die de Verenigde Staten van de jaren tachtig in zijn greep hield. Onder meer door toedoen van heavymetalbands ontstond er een ware rage op het gebied van het aanbidden van donkere krachten. De belijders hadden vaak geen flauw idee wat er achter schuil ging, maar zagen het als een legitimatie voor geweld en egotripperij. in Dark Places speelt het satanisme slechts zijdelings een rol, of Paquet-Brenner slaagt er simpelweg niet in om de impact ervan duidelijk voor het voetlicht te laten treden. In 1986 wordt een kleine gemeenschap in Kansas opgeschrikt door een duister familiedrama. Een moeder en twee van haar dochters komen op gruwelijke wijze om het leven. De jongste dochter Libby weet te ontkomen en groeit uit tot het mikpunt van de media die maar al te graag haar verhaal oplepelen. Libbys enige broer Ben wordt aangewezen als de schuldige en verdwijnt zonder duidelijke, maar waarschijnlijk satanische motieven, achter de tralies. Jaren later is de populariteit van de zaak op de achtergrond verdwenen, maar wordt de nu volwassen Libby uitgenodigd door een clubje moordzaakhobbyisten om tegen betaling over de misdaad te praten. Omdat ze krap bij kas zit besluit ze in te gaan op het voorstel om de zaak tot op de bodem uit te zoeken; te beginnen met het opzoeken van Ben die ze al die jaren niet heeft gezien.