Filmtotaal Recensie
Regie: Michel Franco | Cast: Tessa Ia (Alejandra), Hernán Mendoza (Roberto), Gonzálo Vega Sisto (José), Tamara Yazbek Bernal (Camila), Francisco Rueda (Javier), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2012
Voor zijn tweede regieproject stort de Mexicaan Michel Franco zich in de wereld van de tienerpesterijen. Ook in ons land is dit momenteel een actueel onderwerp, na verhalen van getreiterde tieners die geen andere uitweg meer zagen dan de dood. Franco laat ons kennis maken met de jonge Alejandra, de dochter van de absente titelfiguur, die na de dood van haar moeder zes maanden geleden de draad weer probeert op te pakken. Het is een zwijgzaam meisje dat met haar vader naar het andere eind van het land verhuist. Aanvankelijk lijkt Alejandra goed in de groep te liggen. Vreemde incidentjes binnen haar nieuwe vriendengroep kunnen nog gemakkelijk aan het toeval of verkeerde interpretaties worden toegeschreven. Alejandras nieuwe vrienden herbergen echter wel degelijk een duistere kant die zich langzaamaan openbaart.
De enkele wetenschap dat Alejandra het fatale auto-ongeluk van haar moeder nog aan het verwerken is, maakt haar kwetsbaar. Franco richt zich niet primair op de kwetsbare en de beïnvloedbare leeftijd van het meisje. Het is een open deur die hij liever passeert. De eerste kennismaking met haar nieuwe schoolgenoten verloopt soepeltjes. Alejandra word al snel in de groep opgenomen, kletst ronduit met haar nieuwe vrienden alsof ze elkaar al jaren kennen en wordt meegevraagd naar feestjes en minivakanties. Met haar vader, een kok die een baan in Mexico-Stad vindt, heeft Alejandra een goede verstandhouding. Over de dood van Lucía hebben ze niet. Het is een tragedie die Franco zelf moet aanroeren in flashbackvorm, maar die zichtbaar haar weerslag heeft gehad op de vader-dochterrelatie. Franco putte hierbij uit eigen ervaringen, toen hij in zijn directe kring zag dat de dood van een dierbare persoon je blind kan maken voor alles wat er om je heen gebeurt.
