Filmtotaal Recensie
Regie: Alice Schmid | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2011
In het gebied rond de berg Napf in de Zwitserse Alpen zouden ze het liefst willen dat de tijd stilstond. De bevolking van de geïsoleerde dorpjes wordt door de verstedelijking flink uitgedund. Als gevolg hiervan houdt de middenstand het steeds meer voor gezien en moeten de bewoners hele afstanden afleggen om hun dagelijkse boodschappen bij elkaar te harken. De kinderen ondernemen 's winters dagelijks een barre tocht per kabelbaan en bus om de school in het dorp Romoos te bereiken. De boerenbevolking ploegt, oogst en verbouwt maar door en maakt de seizoenen rond. Maar voor hoe lang nog?
Dit is het fascinerende uitgangspunt van de documentaire Die Kinder vom Napf, het debuut van filmmaakster Alice Schmid. De uitwerking draait echter uit op een desillusie. Gortdroog en op momenten zelfs tergend saai. Het genoemde thema van de urbanisatie en het daaraan gekoppelde instorten van de lokale dorpscultuur komt slechts zijdelings ter sprake als de kinderen in hun klas het thema aansnijden. Schmid richt zich liever op triviale zaken, zoals het plattelandsleven dat ondanks de moeilijke vluchtige tijd en aanverwante problemen stug doorgaat.