Filmtotaal Recensie

Regie: Lorraine Levy | Cast: Emmanuelle Devos (Orith Silberg), Jules Sitruk (Joseph Silberg), Mehdi Dehbi (Yacine Al Bezaaz), Areen Omari (Leïla Al Bezaaz), Khalifa Natour (Saïd Al Bezaaz), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2012

De dokter biedt namens het voltallige ziekenhuispersoneel zijn excuses aan. Achttien jaar geleden is er ten tijde van de bombardementen in het ziekenhuis in Haifa een foutje gemaakt. In de hectiek van de ontruiming zijn twee baby’s (Joseph en Yacine) omgewisseld en daardoor bij de biologische ouders van de ander terechtgekomen en opgegroeid. De verslagenheid is groot. De twee vaders verlaten vrijwel direct boos en onthutst de spreekkamer, terwijl de twee moeders toenadering zoeken tot elkaar om hun verdriet te verwerken. De situatie wordt nog eens extra bemoeilijkt door het feit dat Joseph een joodse Israëliër is en Yacine een Palestijn uit de Westelijke Jordaanoever. Hoe handelen beide families met het idee dat ze een kind van de ‘vijand’ hebben opgevoed?

Dat is de voornaamste vraag in Le Fils de l’Autre. De Franse scenarioschrijfster en regisseuse Lorraine Levy is zich ervan bewust dat ze de vinger op de zere plek legt. Interessant is de thematiek zeker. Want in hoeverre kunnen de families politieke geschillen buiten de woonkamer houden? Niet, is het antwoord. Toch waakt Levy heel duidelijk voor een politieke stellingname en is het helder wat Le Fils de l’Autre volgens haar in de eerste plaats moet zijn: een gezinsdrama dat de emotionele impact van deze nachtmerrie verkent. Het Israëlisch-Palestijnse conflict voorziet het geheel alleen van een drukkende context die van het toenaderingsproces tussen de Joodse en Palestijnse families een hobbelige weg maakt.

Lees verder