Filmtotaal Recensie

Regie: Nicolas Winding Refn | Cast: Ryan Gosling (Julian), Kristin Scott Thomas (Crystal), Vithaya Pansringarm (Chang), Ratha Phongam (Mai), Gordon Brown (Gordon), e.a.| Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2013

Een kleine twee jaar geleden was Drive een onverwacht grote filmsensatie. De onconventionele actiethriller werd door velen op handen gedragen en belandde bij menig criticus bovenaan zijn jaarlijst. Dat de bezoekersaantallen niet bijzonder goed waren en de film in het prijzenseizoen opnieuw werd genegeerd, lijkt alleen maar meer fundament te hebben geboden voor de status van ondergewaardeerd meesterwerk. Dat Drive het niet zozeer moest hebben van zijn simpele plot maar vooral van zijn vlekkeloze regie, maakte benieuwd naar het volgende werk van de Deense regisseur Nicolas Winding Refn. Toen bekend werd dat voor zijn opvolger de initieel gecaste hoofdrolspeler Luke Evans moest afhaken en werd vervangen door de met Drive stevig doorgebroken Ryan Gosling, liepen de verwachtingen op tot grote hoogte. Toch lijkt het onwaarschijnlijk dat Only God Forgives net zo unaniem zal worden omarmd als Refns grote doorbraak.

Waar Refn in Drive openlijk flirtte met het werk van Michael Mann, daar zoekt hij het met Only God Forgives meer in de hoek van Gaspar Noé. Het neonverlichte Los Angeles wordt ingeruild voor het haast uit neonlicht opgetrokken Bangkok, waar twee Amerikaanse broers een boksschool runnen, die als dekmantel dient voor hun drugshandel. Wanneer de oudste van de twee een zestienjarige prostituee verkracht en vermoordt, geeft een lokale rechercheur de vader van het slachtoffer de gelegenheid zelf de rekening te vereffenen met de dader. Voor de jongste van de twee broers, Julian, lijkt daarmee de kous af, maar wanneer de moeder van beide jongens hoogstpersoonlijk naar Thailand komt, is dat niet enkel om het lichaam van haar zoon op te halen. Zij verlangt wraak en start daarmee een bloedige spiraal van geweld waarin Julian ongewenst wordt meegesleurd.

Lees verder