Dino is een kat die overdag bij het zwijgzame meisje Zoë woont en 's nachts door de straten van Parijs struint met Nico, een behendige dief. Zoës moeder is een politievrouw die belast is met een serie diefstallen en de bewaking van een monument waar staatsvijand Victor Costa het op gemunt heeft. Costa is bovendien verantwoordelijk voor de dood van Zoës vader.
Regie: Jean-Loup Felicioli en Alain Gagnol | Stemmencast: Maaike Cafmeyer (Jeanne), Rick de Leeuw (Nico), Willeke van Ammelrooy (Claudine), Anna de Graeve (Zoé), e.a. | Speelduur: 63 minuten | Jaar: 2010
Tegenwoordig is het eerder regel dan uitzondering om met de computer een animatiefilm zo realistisch mogelijk te maken. Van de Kat Geen Kwaad trekt zich daar niets van aan. Het versimpelde uiterlijk van de film, met nog de ouderwets verschietende potloodstrepen in gezichten, benadrukt dat het met de hand werd getekend. Het geheel oogt daardoor niet alleen authentieker, maar zal kinderen zich ook meer bewust maken van het feit dat ze naar een film kijken. Vooral dat laatste is een goede uitkomst, want Van de Kat Geen Kwaad is lang niet altijd kindvriendelijk.
Zoé is een stil meisje dat sinds de dood van haar vader een moeizame band met haar moeder heeft. Ze lijkt het beter te kunnen vinden met oppas Claudine, hoewel die zich veel vriendelijker voordoet dan ze eigenlijk is. Intussen leidt kat Dino een dubbelleven: overdag is hij het trouwe huisdiertje van Zoé, maar s nachts begeeft hij zich met inbreker Nico op het criminele pad. Zoé volgt hem op een avond, maar stuit dan op een boevennetwerk, geleid door Victor Costa, de moordenaar van haar vader.
Want er zijn meer genomineerden dan Kung Fu Panda 2, Rango en Puss in Boots.
