Filmtotaal Recensie
Regie: Neil Jordan | Cast: Colin Farrell (Syracuse), Alicja Bachleda (Ondine), Alison Barry (Annie), Stephen Rea (Priest), e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2010
Het is alweer jaren geleden, maar bij het zien van Ondine galmen de woorden weer door mijn hoofd. Contact between the human world and the mer world is strictly forbidden. They're dangerous. Do you think I want to see my youngest daughter snared by some fish eater's hook? De waarschuwende woorden van de vader van Ariel in de Disneyklassieker The Little Mermaid zouden elk moment ook in Ondine uitgesproken kunnen worden. Als de Ierse visser Syracuse in zijn netten namelijk een mooie vrouw treft, wijst alles erop dat hij een zeemeermin heeft gevangen. En dat dat alleen maar voor problemen kan zorgen, weten sinds The Little Mermaid zelfs de kleinsten onder ons.
Ondine start als een prachtig hedendaags sprookje. Op een dag haalt de Ierse visser Syracuse zijn netten uit het water om tot zijn schrik te zien dat hij een bloedmooie vrouw heeft gevangen. De communicatie gaat moeizaam en de vrouw lijkt doodsbang, en dus neemt Syracuse haar mee naar zijn verlaten huisje aan het water zodat ze kan opknappen. Die avond vertelt Syracuse voor het slapengaan een verhaaltje aan zijn tienjarige dochtertje over een visser die een zeemeermin heeft gevangen. Zijn dochtertje vindt het een prachtig verhaal en als ze er later achterkomt dat haar vader echt een vrouw uit het water heeft gevist is ze er heilig van overtuigd dat het sprookje van haar vader klopt. En alles lijkt er ook op te wijzen dat Ondine, zoals de mysterieuze vrouw zichzelf noemt, ook echt een waternimf is.
