Filmtotaal Recensie

Regie: Charlie Kaufman | Cast: Philip Seymour Hoffman (Caden Cotard), Catherine Keener (Adele Cotard), Samantha Morton (Hazel), Michelle Williams (Claire), Dianne Wiest (Ellen Bascomb) | Speelduur: 124 minuten | Jaar: 2008

Ik worstel al een tijdje met de recensie van Synecdoche, New York. Nu worstel ik wel vaker met een recensie, maar bij deze film lijkt het wel passend om het over de worsteling te hebben en hopelijk heb ik het indirect dan over de film. Synecdoche, New York gaat namelijk - net als vrijwel alle andere scripts van regisseur Charlie Kaufman - over de trage, ondraaglijke worsteling die met elke vorm van creativiteit gepaard gaat. Vooral als je originaliteit nastreeft, maar tegelijkertijd maar al te goed weet dat echte originaliteit eigenlijk niet mogelijk is en dat schrijven over je zoektocht naar originaliteit al helemaal een cliché is.

De truc voor elke recensent met gebrek aan originele invallen is natuurlijk de plotbeschrijving, maar in dit geval biedt deze weinig hulp. Aan de oppervlakte gaat Synecdoche, New York over een theaterregisseur, Caden Cotard, die een toneelstuk wil maken over alles en iedereen, en dat op touw zet met honderden acteurs in een enorm warenhuis waar heel New York zo’n beetje nagebouwd is. Maar dat plot komt pas na ruim een half uur op gang en de film gaat over zoveel meer: over een man die langzaam de greep op zijn leven kwijtraakt en zelfs op de tijd. Over sterfelijkheid gaat het, over het onherroepelijke verval van menselijke lichamen en menselijke creaties, en over egocentrisme.

Lees verder