Filmtotaal Recensie

Regie: George C. Wolfe | Cast: Diane Lane (Adrienne Willis), Richard Gere (Dr. Paul Flanner), Christopher Meloni (Jack Willis), Viola Davis (Jean), Scott Glenn (Robert Torrelson) | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2008

Het is nooit te laat voor een tweede kans, zo luidt de boodschap van Nights in Rodanthe. De film vertelt over een romance tussen twee volwassenen, de welgeconserveerde Richard Gere en Diane Lane, die al eerder een romance hadden in Unfaithful. De romantiek tussen de twee geliefden weet echter niet te overtuigen en de clichés stapelen zich hoog op. Dit verfilmde verhaal van de vaak geadapteerde schrijver Nicholas Sparks weet de sentimentaliteit die in al zijn boeken voorkomt niet te laten beklijven en de film voelt dan ook aan als een lange soapaflevering.

De film heeft een duidelijke opzet. Het eerste karakter, Adrienne Willis, een alleenstaande vrouw met twee kinderen, heeft beloofd om het bed and breakfast van haar vriendin voor een paar dagen over te nemen. Omdat het hotel door een aangekondigde storm waarschijnlijk verlaten zal zijn, denkt ze hier wat tijd voor zichzelf te vinden en haar verbroken relatie te kunnen overdenken. Het tweede karakter, Paul Flanner, een getroebleerde chirurg, arriveert ondanks de weersvoorspellingen bij het hotel in de aanloop van de storm. Dit is het moment dat de kijker al vooruit kan lopen op de verdere ontwikkelingen in de film (op dat moment nog ongeveer een uur). De twee worden verliefd en weten hun wederzijdse aantrekkingskracht te onderbouwen met begrip en bewondering voor elkaar. In de nacht dat de orkaan de twee aan elkaar laat klampen is het duidelijk dat er binnenin het hotel ook een storm waait. Nee, je kunt het niet echt een subtiele metafoor noemen.

Lees verder