Filmtotaal Recensie

Regie: Steven Shainberg | Cast: Nicole Kidman (Diane Arbus), Robert Downey Jr.(Lionel Sweeney), Ty Burrell (Alan Arbus), Harris Yulin (David Nemerov), Jane Alexander (Gertrude Nemerov) | Speelduur: 122 minuten | Jaar: 2006

De scheidslijn tussen autobiografie en pure fictie in de filmwereld wordt steeds vager. Na 'gebaseerd op' en 'geïnspireerd door' hebben we nu een 'imaginair portret van'. Wat dat precies inhoudt, ontdekken we in Fur. Diane Arbus, die met haar beelden een onuitwisbare indruk achterliet in de wereld van de fotografie, had een zeer interessant leven. Na een dramatische jeugd trouwde ze met een huis- tuin- en keukenfotograaf, die ze samen het haar twee bloedjes van kinderen in de steek liet toen ze besefte dat ze zelf véél beter was in dat werk. Niet bepaald doorsnee dus. Evenmin als haar foto's, waarvan op de bekendste een doodeng blond jongetje obsessief strak in de camera kijkt. De makers kozen ervoor om de film niet zozeer op haar leven te baseren, maar meer op haar sprookjesachtige foto's.

De bovenbuurman in het appartementencomplex waar Diane woont, intrigeert haar al vanaf het moment dat ze hem met een masker voor zijn gezicht de woning ziet betrekken. Geïnspireerd door zijn verschijning pakt ze haar fototoestel, een cadeautje van manlief dat al jaren in de kast ligt te verstoffen. Bovenbuurman Lionel blijkt slachtoffer van een uitzonderlijke ziekte: zijn hele lijf is bedekt met een dikke laag beerachtig haar waar niet tegenop te scheren valt (detail: Arbus' echte vader leed ook aan deze ziekte, zij het minder ernstig). Diane weet er doorheen te kijken en er ontwikkelt zich een innige vriendschap tussen de twee 'freaks'. Als ze steeds meer tijd doorbrengt in het gezelschap van Lionel en zijn circusachtige vrienden (denk: vrouw met de baard en meer van dat al) begint ze haar gezinsleven te verwaarlozen. En dat valt niet goed bij echtgenoot Allan.

Lees verder