Filmtotaal Recensie
Regie: Thierry Knauff | Cast: Michèle Noiret & Joseph Noiret | Speelduur: 60 minuten | Jaar: 2004/2006
De Belg Thierry Knauff, geboren in Kinshasa, begint in de jaren tachtig met het pennen, regisseren en produceren van korte films. Vanaf 1986 wint elk van zijn films prijzen, waarvan Anton Webern de meest gelauwerde is. Later waagt Knauff zich ook aan langere films zoals Baka en Wild Blue, maar in 2004 keert hij met het dertig minuten durende Solo weer terug naar de korte film. Twee jaar later maakt hij het net zo lange À Mains Nues, dat als een vervolg gezien zou kunnen worden. Het Filmmuseum te Amsterdam draait de twee films als één programma van een uur, dat na een periode in het Filmmuseum nog een select aantal bioscopen in het land zal aandoen.
Solo opent met een close-up van twee schuifelende voeten die over een zandachtig oppervlak bewegen en daarbij een pijnlijk schurend geluid maken. Net als het lijkt of de voeten nu wel moeten gaan bloeden, volgt een close-up van een hand, die begint te bewegen. Dit is het begin van een bijna half uur durende moderne dans van danseres en choreografe Michèle Noiret. Een altijd eenzame spot belicht haar op verschillende momenten vanuit verschillende hoeken, maar telkens vanuit één punt. Er wordt gemonteerd tussen close-ups van verschillende lichaamsdelen, medium close-ups van Noirets bovenlijf en shots van haar hele lichaam, terwijl zij in onopvallende, strak zittende zwarte kleding haar dans uitvoert. Af en toe wordt ze begeleid door de toepasselijk minimalistische muziek van Karlheinz Stockhausen.
