Filmtotaal Recensie
Regie: John Hillcoat | Cast: Guy Pearce (Charlie Burns), Ray Winstone (Captain Stanley), Emily Watson (Martha Stanley), John Hurt (Jellon Lamb) e.a. | Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2005
Wie bekend is met het werk van musicus en schrijver Nick Cave, weet dat de beste man van zwartgalligheid houdt. Zijn songteksten zijn grimmig, vol moord en doodslag en doorspekt met macabere humor. Ook in zijn boek En de ezelin zag de engel, moeten personages het regelmatig op de meest gruwelijke manieren ontgelden. Maar behalve duister, is het werk van Cave vaak ook heel beeldend, kleurrijk en dynamisch. De stap naar scriptschrijver is dan ook helemaal niet zo vreemd. De Australische western The Proposition, waarvoor Cave eerst alleen de soundtrack zou maken, maar uiteindelijk ook voor het script tekende, draagt onmiskenbaar zijn handtekening; een hoop zweterige en stoffige ranzigheid en gewelddadig van de eerste tot de laatste minuut.
Verwacht geen revolutionaire western; op veel fronten volgt The Proposition de gebaande paden van zijn Amerikaanse tegenhangers. Maar het zijn de setting - het uitgestrekte Australië van de negentiende eeuw - en de morele ambiguïteit van de personages die de film uniek maken. Het verhaal: na de moord op een koloniale familie worden twee van de drie gebroeders Burns Charlie en Mike opgepakt door de lokale sheriff, Captain Stanley. De oudste broer én bendeleider, Arthur, is voortvluchtig. Captain Stanley doet Charlie een voorstel: Charlie moet Arthur binnen negen opzoeken en ombrengen, anders zal de jongste broer van het stel Mike het moeten bekopen met zijn leven. Niet zozeer een voorstel dus, als wel chantage. We volgen Charlie op zijn zoektocht naar Arthur, die hem door de desolate vlaktes van de Australische outback voert. De vraag is natuurlijk of Charlie het leven van zijn oudere broer zal nemen om zijn jongere broer te sparen.
