Advocaat Massimo en zijn veel jongere tweede vrouw Sofia gaan wekelijks uit eten met Massimos broertje Paolo en diens vrouw Clara. Hoewel de wekelijkse afspraak anders doet vermoeden, zijn Paolo en Massimo niet elkaars beste vrienden. Vaak staan ze juist lijnrecht tegenover elkaar. Aan de ene kant Massimo die als advocaat gebruik maakt van de mazen in de wet en in kille weelde leeft. Daartegenover Paolo, de warmhartige kinderarts, die vindt dat vooral rechtvaardigheid belangrijk is en daarbij sterke normen en waarden hanteert. Dat alles zorgt regelmatig voor irritaties tussen de twee families. Als vervolgens blijkt dat hun kinderen samen een misdrijf hebben gepleegd, lopen de gemoederen hoger op dan ooit tevoren.
I Nostri Ragazzi is een hele vrije interpretatie van het boek Het Diner van Herman Koch. In tegenstelling tot het boek toont regisseur Ivano De Matteo meerdere kanten van het verhaal en speelt het diner in het restaurant een veel kleinere rol. Het accent ligt daarom minder op alle subtiele details en perfect getimede humor, maar veel meer op de psychologische ontwikkeling van de personages en de verschuivende verhoudingen tussen de personages. Hierdoor verdwijnt echter de luchtigheid van het boek, die Menno Meyjes met zijn Nederlandse verfilming wel wist te vangen en blijft er een stevig drama over.
Doordat de achtergrond van de personages is veranderd, komt Paolo over als een hele sympathieke goedaardige arts met het hart op de juiste plek. Massimo, zoals het een advocaat betaamt, stapt daarentegen makkelijk over zijn eigen normen en waarden heen en kan en wil ook een schuldige verdedigen. Die toon wordt dan ook meteen gezet wanneer Paolo een jongetje met een schotwond behandelt, wiens vader voor zijn ogen vermoord werd bij een uit de hand gelopen verkeersruzie. Massimo is de advocaat van de schutter en dat zint Paolo voor geen meter. Deze meest recente irritatie vormt de basis voor de conversaties die volgen. Toch blijkt hierachter een langere geschiedenis van ergernissen schuil te gaan, die Ivano De Matteo laat doorsijpelen met subtiele, ogenschijnlijk onschuldige opmerkingen die wel degelijk vol venijn zitten.
Mooi om te zien is dat Massimo de stabiele rationele factor in het verhaal blijkt. Hij wordt met grote eenvoud neergezet door Alessandro Gassman, die steeds meer sympathie voor zijn personage weet op te wekken wanneer hij de kilte langzaam van Massimo afpelt. Ondertussen verliest Paolo door het drama zichzelf steeds meer. Hij zit gevangen tussen zijn eigen normen en waarden en de toekomst van zijn kind. Toch is het jammer dat de psychologische omslag van Paolo van sympathieke goedzak naar overspannen wrak te matig is uitgewerkt. Ondanks de bewonderenswaardige inspanning van Luigi Lo Cascio om deze worsteling te verduidelijken, voelt het laatste deel afgeraffeld en verzonnen.
Desalniettemin brengt I Nostri Ragazzi de spanningsboog tussen de menselijke ratio en emotie in tijden van nood treffend over en is de cinematografie werkelijk prachtig. Het wachten is nu op de volgende verfilming van Het Diner: het regiedebuut van Cate Blanchett.
