Caddo Lake is eigenlijk een zone van honderden meertjes en stroompjes met overhangende bomen en strengen tillandsia's, in het zuiden van de Verenigde Staten. Het waterpeil wordt sinds halverwege vorige eeuw min of meer via een dam gereguleerd, maar door weersomstandigheden kunnen er toch nog grote fluctuaties ontstaan. Zo zijn er in de loop der jaren verschillende tijden van relatieve droogte geweest. Periodes waarin de flora en fauna zich aanpasten, maar ook terug veranderden als het water weer steeg. Zoals te verwachten is het meer (en de stand van het water) een van de belangrijkste oorzakelijke factoren in de gelijknamige film Caddo Lake.
Een jong meisje raakt namelijk vermist tussen de mangrovebossen wanneer ze in een bootje haar oudere halfzus Ellie achterna vaart. Ellie is de ruzies thuis zat en overnacht bij een vriendin aan de andere kant van een van de meertjes. Als ze hoort dat haar zusje kwijt is, haast ze zich terug naar haar moeder en stiefvader om deel te nemen aan de zoektocht. Een eerder gevonden gemutileerde alligator voorspelt weinig goeds.
In een andere verhaallijn over de bewoners rond het merengebied worstelt schrootopruimer Paris nog steeds met de dood van zijn moeder, die jaren geleden verongelukte. Paris leidt sindsdien een teruggetrokken bestaan, nog steeds op zoek naar antwoorden rond die mysterieuze dag. De fysieke zoektocht van Ellie en de geestelijke van Paris lijken weinig verband te houden, maar komen toch samen. Caddo Lake verbindt de levens van deze mensen op een manier die even huiveringwekkend als betekenisvol is.
Regisseursduo en echtgenoten Celine Held en Logan George zetten met Caddo Lake een enorm sfeervol drama neer dat tot en met het einde, wanneer de puzzelstukjes in elkaar vallen, intrigerend blijft. Het mysterie rond de personages en dat uitgestrekte meer wordt langzaam opgebouwd, maar de spanning is voelbaar in elke scène. Ellie die een touw om haar middel bindt om de weg naar haar bootje terug te kunnen vinden of Paris die een metalen pijplijn uit het water moet verwijderen, de lucht van het mangrovegebied is zwanger van muggen, onheil en geheimen.
Als de film op een gegeven moment een Nolaneske bodem krijgt, moet de kijker goed bij de les blijven. Het is misschien nodig om na afloop een aantal zaken uit Caddo Lake even op papier te zetten om ze beter te kunnen snappen. En daarna de film snel nog een keer kijken, want dat is dit aangrijpende drama zeker waard. Overigens overstemt het hersengeknars niet de heerlijke onderdompeling in de waterige wereld. De kijker kan zich met een gerust hart mee laten voeren op de stroming die Held en George hebben uitgezet door middel van de sfeervolle cinematografie en omineuze soundtrack.
Naast de soms betoverende schoonheid van het merengebied, werken ook de intense vertolkingen van de cast als een magneet op de kijker. Dylan O'Brien is na zijn periode als 'young adult' in de Maze Runner-trilogie nooit helemaal op de A-lijst van Hollywood terecht gekomen, maar zijn acteerwerk bewijst al jaren dat het daar niet aan ligt. O'Brien is volstrekt geloofwaardig als de teruggetrokken arbeider die wordt verteerd door schuldgevoel en onzekerheid. Paris is zoekende en de kijker zoekt met hem mee.
Eliza Scanlen (Sharp Objects) als Ellie is echter de absolute ster van de film. Zij schildert een intrigerend portret van een jonge vrouw met al haar twijfels, maar ook een dappere vastberadenheid. Zet over een paar jaar - als deze acteur tot volle wasdom is gekomen - het gouden beeldje maar klaar. Scanlen speelde trouwens ook in Old van M. Night Shyamalan, die bij deze film als producent optrad. De parallel met zijn eigen werk is duidelijk, maar Caddo Lake is in de meeste opzichten beter dan alles wat Shyamalan na Signs naar het witte doek heeft gebracht.
Caddo Lake is te zien bij HBO Max.
