De jungle uit de titel van deze film is het regenwoud van Indonesië. Voor elke verwijderde boom worden er twee nieuwe geplant en eventuele ontheemde dieren worden opgevangen in een reservaat; klinkt goed toch? Fout! De vervangende bomen zijn enkel palmen voor de olie-industrie en het reservaat is een Truman Show-achtige omgeving die bedoeld is voor de bühne. Zeg maar dag tegen biodiversiteit. Gelukkig is er een brutale orang-oetan die dit alles aan de kaak wil stellen. Jazeker, deze aap is een influencer op social media.
Ozi is opgegroeid in een dierenopvangcentrum van het goede soort. Haar ouders zijn vermist geraakt in een bosbrand, aangestoken door Green Zar, het nare palmoliebedrijf. Bij de dierenopvang heeft ze gebarentaal geleerd en een apparaatje om haar pols gekregen dat de gebaren vertaalt naar gesproken mensentaal, net als Dugs halsband in Up. Apen, krokodillen, tijgers en neushoorns kunnen elkaar onderling natuurlijk gewoon prima verstaan, dat is de wet van de antropomorfische kinderfilm.
Als de volledig gedomesticeerde Ozi op haar tablet ziet dat haar (biologische) ouders nog in leven zijn in het reservaat van Green Zar, onderneemt ze een tocht door de jungle om hen weer in de armen te sluiten. Ozi wordt onderweg geholpen door de langstaartaap Chance en de bosneushoorn Honkus, want ze moet de primitieve aap in zichzelf weer vinden om in het oerwoud te kunnen overleven. Ozi kan niet meer klimmen en ze is beter bekend met de wereld van TikTok-filmpjes dan met de natuur om haar heen. Midden in de jungle leert Chance haar: "Als je goed luistert zijn de geluiden mooier dan alles wat je op je scherm ziet."
Je mag Ozi trouwens geen aap noemen, ze staat erop dat ze als orang-oetan wordt aangeduid. Als iemand haar vraagt wat het verschil is, antwoordt ze: "ongeveer vijftig IQ-punten". Het is een grap die verloren is gegaan in de vertaling uit het Engels waar met de termen 'apes' en 'monkeys' twee verschillende diergroepen worden onderscheiden. De humor in Ozi: Het Grote Jungle-avontuur slaat wel vaker de plank mis, maar er valt gelukkig ook zeker het een en ander te lachen. Vooral de overenthousiaste Honkus is erg grappig. En een paar poep- en piesgrappen doen het altijd wel goed bij de jeugdige kijker.
Ook de kleurrijke animatiestijl van Ozi: Het Grote Jungle-avontuur zal in de smaak vallen bij het jonge publiek. De jungle oogt paradijselijk en de dieren zijn lekker karikaturaal weergegeven. Alleen de orang-oetans zien er wel een beetje eigenaardig uit: net alsof het mensen zijn in een cosplay-outfit. Het stemmenwerk is verder prima verzorgd. De Engelse cast barst van de Hollywoodsterren en in het Nederlands kunnen we genieten van het talent van Bibi Breijman, Niek Roozen, Nienke Plas en Bettina Holwerda. De soundtrack wordt daarnaast opgesierd door een paar leuke liedjes zonder dat we al te ver in musicalland verzeild raken.
Ondanks dat Ozi: Het Grote Jungle-avontuur een nogal belerende film is (geproduceerd door natuurbeschermer Leonardo DiCaprio), wordt de boodschap niet altijd even begrijpelijk overgebracht. Voor de jonge doelgroep zal het palmoliethema best verwarrend zijn en het is ook een gok of kleine kinderen snappen dat een veilig en beschermd leven in een kunstmatig reservaat iets slechts kan zijn. Ja, de staf van het park bestaat uit nauwelijks verholen achterbakse krokodillen, maar verder ademt het een aardige Hof van Eden-sfeer - net als een dierentuin zou je kunnen zeggen...
Aan de andere kant is het natuurlijk niet verkeerd om kinderen van jongs af aan zelf na te laten denken over de dilemma's rond natuurbehoud, dierengevangenschap en sociale media. Die laatste komen er trouwens behoorlijk genadig vanaf in Ozi: Het Grote Jungle-avontuur. Na de grapjes dat Ozi niet de hele dag op haar tablet moet turen, zorgt datzelfde apparaat er wel voor dat zij door haar geliefden gevonden kan worden en dat haar boodschap de wereld in wordt gestuurd. Verandering begint met één stem, maar het world wide web weet deze snel te vermenigvuldigen.
