Het digitaal verjongen van acteurs in films gebeurt veel vaker dan je misschien denkt. Volgens Matt Panousis, die werkt in de wereld van visuele effecten, krijgen de sterren in zo'n 85 procent van alle grote films een digitale verjongingskuur. Dat onthult hij in de podcast The Town with Matthew Belloni.

Het digitaal verjongen van acteurs is een vrij recent fenomeen. De techniek werd voor het eerst toegepast in 2006 in X-Men: The Last Stand.

In die superheldenfilm zit een flashbackscène waarin Patrick Stewarts Professor X en Ian McKellans Magneto verschijnen als een jongere versie van zichzelf.



Brede toepassing
Na The Last Stand begonnen filmmakers de techniek voor steeds meer films (en series) toe te passen.

"Wanneer we het over het digitaal verjongen van acteurs hebben, hebben we het meestal over het teruggaan van een jaar of twintig in de tijd", begint Panousis. "Vaak gebruiken we techniek dan omdat het verhaal daarom vraagt".

Combinatie van technieken
Het digitaal verjongen van acteurs gebeurt op verschillende manieren. Vaak gaat het om een combinatie van CGI en andere digitale bewerkingstrucs, zoals deepfake.

Soms werken producties ook met een jongere stand-in die een vergelijkbare gezichtsstructuur heeft als de desbetreffende filmster.



Cosmetisch oppoetsen
In Hollywood streeft men naar het perfecte uiterlijk en een voor eeuwig jeugdige uitstraling. Tegenwoordig blijkt het overgrote deel van dit werk dan ook vooral cosmetisch van aard.

"Ik denk dat we het dan hebben over zeker 80 tot 85 procent van alle producties in Hollywood op dit moment", aldus Panousis.