Christopher Nolans Oppenheimer is anders dan zijn voorgaande films. Ditmaal volgen we een waargebeurd verhaal en echte mensen. Maar tegelijk biedt Oppenheimer ruimte aan een van de grootste obsessies van Nolan.

De werken van Nolan zijn populair dankzij zijn visuele en narratieve stijl en de thema's die hij bestudeert, zoals het geheugen, tijd en identiteit. Daarom verbaasde het ook zoveel mensen toen Oppenheimer aangekondigd werd.

Oppenheimer en tijd
Oppenheimer is het verhaal van de theoretisch natuurkundige J. Robert Oppenheimer, de directeur van het Los Alamos Laboratory, ten tijde van het Manhattan Project. Zijn bijdragen leidden tot het ontstaan van de atoombom.

De film Oppenheimer is zijn eerste echte biopic. Maar lijkt toch gewoon te dealen met het thema van tijd.

Tijd staat vaak centraal in de werken van Nolan, voor hem omdat "de tijd het meest cinematische van onderwerpen" is. Dat komt omdat mensen via de camera de tijd achteruit kunnen zien gaan, kunnen zien vertragen en juist kunnen zien versnellen.

De eerste teaser voor Oppenheimer onthulde nog niet al te veel, behalve dat er afgeteld wordt. De creatie van de atoombom staat in de kern van het verhaal. De race om een atoombom te maken, waarin Oppenheimer en zijn mensen zich in het echt bevonden, leent zich goed voor het element tijd - en dus de voortzetting van Nolans obsessie.