Volgens Luhrmann is Elvis namelijk een soort van superheldenfilm. Ook beschrijft de filmmaker zijn werk als een Shakespeareaans drama, over de strijd tussen goed en kwaad, rebellie en de onzekerheid die beroemdheid met zich meebrengt.
Anders
Zo zegt de regisseur tijdens een recent interview: "Elvis is geen nostalgietrip voor de fans. Natuurlijk heb ik veel respect voor de Elvis-fans, maar ik heb deze film gemaakt voor de mensen die hem vooral kennen als die kerel met allerlei gekke kostuums. Zij beseffen namelijk niet dat hij een echte rebel was en dat hij hét symbool was voor jeugdige rebellie".
"Ik noem de film zelf dan ook 'De 'Apocalypse Now' der Musicals'!" gaat Luhrmann grappend verder. "De film gaat enkel en alleen over de jaren zeventig, maar is een enorm uitgebreid verhaal. Je moet het zien als een popculturele opera in drie aktes: Elvis de punker, Elvis de filmster en de epische seventies-Elvis!"
Films
Ook gaat Luhrmann Elvis' filmcarrière in beeld brengen: "Dit was heel belangrijk voor hem. Het is altijd een van zijn grootste frustraties geweest, want hij had wel talent maar hij kreeg nooit echt een goede rol aangeboden. Zelf hou ik wel van al zijn musicals, dat was wel schattig, maar er had zo veel meer ingezeten. Helaas heeft hij zijn droom om serieuzere rollen te vertolken nooit echt kunnen verwezenlijken..."