Jaws: The Revenge is de vierde Jaws-film uit de franchise die begon met Steven Spielberg's Jaws uit 1975. Jaws wordt wereldwijd door critici en filmliefhebbers beschouwd als de eerste zomer blockbuster.
De franchise werd al snel een goede inkomstenbron voor studio Universal Pictures, want de eerste film bracht flink wat geld op. Ook de eerste twee vervolgen Jaws 2 en Jaws 3D waren winstgevend voor Universal.
Jaws: The Revenge
Na de financiële teleurstelling van Howard the Duck, besloot Universal leidinggevende Sid Sheinberg filmmakers toestemming te geven om een vierde Jaws-film te maken. Dit deed Sheinberg abrupt richting het einde van 1986, terwijl hij deze vierde Jaws-film al wilde uitbrengen in de zomer van 1987.
De filmmakers hadden nu minder dan een jaar tijd om het verhaal van de film te schrijven, de film op te nemen en het opgenomen filmmateriaal te monteren. Jaws: The Revenge regisseur Joseph Sargeant besloot de moordlustige haai uit deze film een bovennatuurlijk motief te geven.
Flop of succes?
Sargeant wilde met deze bovennatuurlijke aspecten experimenteren, maar deze gok werd niet bepaald kritisch gewaardeerd. Jaws: The Revenge ontving verschrikkelijke recensies.
De film werd niet een financiële teleurstelling, maar ook geen succes. Jaws: The Revenge komt daarnaast nog regelmatig voor op de lijst van slechtste films aller tijden.
Steve De Jarnatt
Jaws: The Revenge was niet het eerste concept dat ontwikkeld werd als de definitieve vierde Jaws-film. Filmmaker Steve De Jarnatt was oorspronkelijk aangenomen door Universal om het scenario van Jaws 4 te schrijven.
De Jarnatt besloot een meer komische insteek tot de horrorfilm te nemen. Zijn Jaws 4 zou enkele Point Break-achtige "surf punkers" hebben gevolgd , terwijl ze een megalodon bevechten.
Megalodon
De Jarnatts Jaws 4 zou zijn geopend met een homage tot de openingsscène van Steven Spielbergs Jaws. De film zou laten zien hoe een vrouw in het water aan het zwemmen is, waarbij ze bijna aangevallen wordt door een grote witte haai.
Plotseling zou een megalodon verschijnen en de grote witte haai in tweeën hebben gebeten. Richting het einde van de film zou de vriendin van het hoofdpersonage worden opgegeten, maar uiteindelijk zou de held de megalodon vermoorden.
Aparte eerste concept
De held zou daarna de megalodon hebben opgesneden om zijn vriendin levend in de megalodon's buik terug te vinden. Het lijkt erop dat De Jarnatts Jaws 4 meer komische elementen zou hebben bevat dan Jaws: The Revenge (en bovendien de eerdere drie delen).
Na Jaws wilde de filmmakers per deel de haaien steeds groter maken, dus dat De Jarnatt gebruik wilde maken van een megalodon is niet geheel onbedenkelijk. Of dit aparte eerste concept zou hebben gewerkt zullen we nooit weten, maar het lijkt er wel op dat de film zichzelf niet te serieus zou hebben genomen.
De franchise werd al snel een goede inkomstenbron voor studio Universal Pictures, want de eerste film bracht flink wat geld op. Ook de eerste twee vervolgen Jaws 2 en Jaws 3D waren winstgevend voor Universal.
Jaws: The Revenge
Na de financiële teleurstelling van Howard the Duck, besloot Universal leidinggevende Sid Sheinberg filmmakers toestemming te geven om een vierde Jaws-film te maken. Dit deed Sheinberg abrupt richting het einde van 1986, terwijl hij deze vierde Jaws-film al wilde uitbrengen in de zomer van 1987.
De filmmakers hadden nu minder dan een jaar tijd om het verhaal van de film te schrijven, de film op te nemen en het opgenomen filmmateriaal te monteren. Jaws: The Revenge regisseur Joseph Sargeant besloot de moordlustige haai uit deze film een bovennatuurlijk motief te geven.
Flop of succes?
Sargeant wilde met deze bovennatuurlijke aspecten experimenteren, maar deze gok werd niet bepaald kritisch gewaardeerd. Jaws: The Revenge ontving verschrikkelijke recensies.
De film werd niet een financiële teleurstelling, maar ook geen succes. Jaws: The Revenge komt daarnaast nog regelmatig voor op de lijst van slechtste films aller tijden.
Steve De Jarnatt
Jaws: The Revenge was niet het eerste concept dat ontwikkeld werd als de definitieve vierde Jaws-film. Filmmaker Steve De Jarnatt was oorspronkelijk aangenomen door Universal om het scenario van Jaws 4 te schrijven.
De Jarnatt besloot een meer komische insteek tot de horrorfilm te nemen. Zijn Jaws 4 zou enkele Point Break-achtige "surf punkers" hebben gevolgd , terwijl ze een megalodon bevechten.
Megalodon
De Jarnatts Jaws 4 zou zijn geopend met een homage tot de openingsscène van Steven Spielbergs Jaws. De film zou laten zien hoe een vrouw in het water aan het zwemmen is, waarbij ze bijna aangevallen wordt door een grote witte haai.
Plotseling zou een megalodon verschijnen en de grote witte haai in tweeën hebben gebeten. Richting het einde van de film zou de vriendin van het hoofdpersonage worden opgegeten, maar uiteindelijk zou de held de megalodon vermoorden.
Aparte eerste concept
De held zou daarna de megalodon hebben opgesneden om zijn vriendin levend in de megalodon's buik terug te vinden. Het lijkt erop dat De Jarnatts Jaws 4 meer komische elementen zou hebben bevat dan Jaws: The Revenge (en bovendien de eerdere drie delen).
Na Jaws wilde de filmmakers per deel de haaien steeds groter maken, dus dat De Jarnatt gebruik wilde maken van een megalodon is niet geheel onbedenkelijk. Of dit aparte eerste concept zou hebben gewerkt zullen we nooit weten, maar het lijkt er wel op dat de film zichzelf niet te serieus zou hebben genomen.
