De eerste recensies van de nieuwe film van regisseur Roland Emmerich zijn binnen: Moonfall. Het lijkt erop dat lang niet iedereen zich helemaal kan vinden in de manier waarop de rampenfilmregisseur het naderende einde van de wereld in beeld brengt.
Moonfall volgt twee astronauten die een samenwerking aangaan met een man die enorm gelooft in samenzweringen. Als de maan uit zijn baan om de Aarde geduwd wordt, moeten zij samen proberen het einde van de wereld te voorkomen. En het meest bizarre? Ze komen erachter dat de maan wellicht niet is wat hij lijkt.
Moonfall-recensies
Net als bij zo'n beetje elke film van Emmerich, zijn critici het erover eens dat het een beetje een domme film is. Maar niet iedereen is het erover eens of dat nou juist amusant of uitputtend is:
The Wrap: "Absurd als hij is, representeert Moonfall nog een gedurfd staaltje maximalistische grandeur van een filmmaker die erin excelleert om overweldigende chaos mooi uit te laten zien."
Collider: "Zelfs vergeleken met de eerste apocalyptische actiefilms van Emmerich, is Moonfall kleinschaliger dan wat we van hem gezien hebben. Films als Independence Day en 2012 hadden een gigantische omvang en zelfs een film als White House Down liet zien dat Emmerich prima een opwindende actiefilm met een kleinere focus kan maken. Tegelijk is Moonfall het type film dat het type gestoorde, over-the-top productie nodig heeft en laat dat nou net zijn wat 'ie niet heeft."
Los Angeles Times: "Moonfall is een domme film. Maar ik vind het niet erg om toe te geven dat dit voelt, op dit punt, als mijn type domheid. Het is verfrissend om een end-of-the-world film te zien waarin de personages niet zonder een idee te hebben van wat ze doen hun weg naar vernietiging volgen zoals ze dat doen in Don't Look Up."
Indiewire: "Zonder meeslepende actie, geloofwaardige personages of zelfs maar de kleinste hint van zelfbewustzijn. Nog erger is de manier waarop Emmerich de antwoorden van zich af blijft duwen, en continu weg gaat bij het trio op een missie naar de kern van de maan, om te kijken hoe het met Michael Peña's The Last of Us cosplay op Aarde gaat."
Moonfall volgt twee astronauten die een samenwerking aangaan met een man die enorm gelooft in samenzweringen. Als de maan uit zijn baan om de Aarde geduwd wordt, moeten zij samen proberen het einde van de wereld te voorkomen. En het meest bizarre? Ze komen erachter dat de maan wellicht niet is wat hij lijkt.
Moonfall-recensies
Net als bij zo'n beetje elke film van Emmerich, zijn critici het erover eens dat het een beetje een domme film is. Maar niet iedereen is het erover eens of dat nou juist amusant of uitputtend is:
The Wrap: "Absurd als hij is, representeert Moonfall nog een gedurfd staaltje maximalistische grandeur van een filmmaker die erin excelleert om overweldigende chaos mooi uit te laten zien."
Collider: "Zelfs vergeleken met de eerste apocalyptische actiefilms van Emmerich, is Moonfall kleinschaliger dan wat we van hem gezien hebben. Films als Independence Day en 2012 hadden een gigantische omvang en zelfs een film als White House Down liet zien dat Emmerich prima een opwindende actiefilm met een kleinere focus kan maken. Tegelijk is Moonfall het type film dat het type gestoorde, over-the-top productie nodig heeft en laat dat nou net zijn wat 'ie niet heeft."
Los Angeles Times: "Moonfall is een domme film. Maar ik vind het niet erg om toe te geven dat dit voelt, op dit punt, als mijn type domheid. Het is verfrissend om een end-of-the-world film te zien waarin de personages niet zonder een idee te hebben van wat ze doen hun weg naar vernietiging volgen zoals ze dat doen in Don't Look Up."
Indiewire: "Zonder meeslepende actie, geloofwaardige personages of zelfs maar de kleinste hint van zelfbewustzijn. Nog erger is de manier waarop Emmerich de antwoorden van zich af blijft duwen, en continu weg gaat bij het trio op een missie naar de kern van de maan, om te kijken hoe het met Michael Peña's The Last of Us cosplay op Aarde gaat."
