in Algemeen
Eind deze maand komt Antlers uit, de nieuwste horrorfilm die mede geproduceerd is door Guillermo Del Toro. Inmiddels hebben de eerste critici een mening gevormd en hieronder kun je een compilatie lezen:
In Antlers is Julia Meadows een lerares in een klein stadje in Oregon, en haar broer Paul is de plaatselijke sheriff. Ze maken zich zorgen over een van Julia's leerlingen, een jonge jongen genaamd Lucas Weaver die een bovennatuurlijk wezen in zijn huis lijkt te houden.
Rotten Tomatoes Score: 73%
- Af en toe eerder griezelig en sfeervol dan eng. Het vertrouwt niet genoeg op de verbeelding van het publiek en leunt te veel op gore.
- Antlers verkoopt de existentiële ellende van economische hopeloosheid. Wat het niet doet, is een sprong naar adem snakken of een afgeleid oog veroorzaken.
- Met zijn eerste poging tot horror heeft Scott Cooper een sombere, griezelige, diep zenuwslopende folklore-functie gecreëerd die soepel functioneert in combinatie met zijn kenmerkende langzame, humeurige stijl.
- Het concept en de folklore bieden een vruchtbare voedingsbodem voor horror, net als de ongelooflijke cast en crew die bij de productie betrokken zijn. Maar het worstelt om een evenwicht te vinden tussen allegorie en bovennatuurlijk en biedt beide tot veel te laat onvoldoende.
- Er is uiteindelijk een holle ziekte aan een film die bedoeld is om naar adem te happen en te kokhalzen, maar tegelijkertijd zo oppervlakkig geproduceerd is dat hij stikt in zijn eigen ambities.
- Brengt de naald tussen een traditionele monsterfilm en een onconventionele allegorie voor misbruik, wat ons een van de beste schepselkenmerken in jaren geeft.
- Het grote kwaad mag nooit zo eng zijn als het collectieve wangedrag van de samenleving.
- Scott Cooper heeft een buitengewoon goed gemaakte horrorfilm samengesteld, eentje die eng en bloederig is, maar ook eentje met langzamere karaktermomenten die sommigen kunnen frustreren.
- Antlers is een glibberige, verontrustende film waarvan de dubbelzinnigheden, ondanks een hardhandig stuk expositie, intact blijven, zelfs als de identiteit van de film blijft veranderen en van lichaam wisselt.
- Antlers is een groteske en effectieve horrorfilm met enkele tot nadenken stemmende ideeën, maar ook een paar vermoeide stijlfiguren.
- Hoewel er sterke uitvoeringen en geweldige regie zijn, mist Antlers een sterk script, waardoor het slechts een gemiddelde horrorfilm is.
- Terwijl de nadruk op jumpscares ligt, is er genoeg afschuw en hart in dit angstaanjagende verhaal over familie en overleven.
- Wat de film het beste doet, is laten zien hoe de sociale problemen van de stad een nog groter probleem worden dan de jacht op een seriemoordenaarmonster.
- Cooper roept genoeg schimmige angst op om de monsterverzameling te doorstaan, maar helaas zet hij alle allegorische inhoud buitenspel ten gunste van simplistische theatrale wezens.
- Er is hier sfeer, maar het verhaal is zo niet bijzonder dat het verder veel toevoegt.
- Verbluffende uitvoeringen, ongemakkelijke thema's, body-horror en prachtige effecten. Maar helaas, het is nog steeds een horrorfilm die de inheemse cultuur wil portretteren zonder de inheemse volkeren als meer dan bijfiguren op te nemen.
- Ook al is het nominaal een genre-item, de film registreert het sterkst in het overbrengen van de onteigende en buitengesloten leden van de samenleving als een virtueel verlies om hun problemen het hoofd te bieden, zowel materiële als psychologische.
- Een monsterlijke bosfabel die wordt bepaald door hoogte- en dieptepunten, terwijl oogverblindende cinematografie een verder onderontwikkelde schepselervaring accentueert die op gespannen voet staat met het kernconflict rond emotioneel trauma.
- Zeer succesvol, zowel als arthouse-horror en als allegorie van generatietrauma's. Een zeer effectieve, huiveringwekkende film.
- Een griezelig kleine film met indrukwekkende (en grote) praktische monstereffecten, het is bedoeld om een paar persoonlijke en maatschappelijke problemen aan te pakken. Sommige zijn effectiever dan andere.
- Wat de suggestie erachter zo verontrustend maakt, is niet de spannings- en angstopbouwende mechanica van de film, maar de manier waarop de filmmaker zich in de hoofden van zijn twee hoofdpersonages graaft.
- Gezien zijn belofte en alles wat het goed doet, wordt het op ten duur een frustrerende ervaring.
- Een knappe, nauwgezette, maar iets te serieuze inzending in een horror-subgenre dat te weinig wordt verkend; Del Toro had gelijk toen hij voor Scott Cooper koos, maar wat de film nodig heeft, is meer van Del Toro's eigen uitbundigheid om hem echt tot leven te brengen.
- Cooper heeft vol vertrouwen een van de beste emotioneel gedreven genre-inspanningen gemaakt en zijn eerste uitstapje naar horror is een echte filmische knock-out die je ongetwijfeld lang zal bijblijven nadat de aftiteling is verschenen.
In Antlers is Julia Meadows een lerares in een klein stadje in Oregon, en haar broer Paul is de plaatselijke sheriff. Ze maken zich zorgen over een van Julia's leerlingen, een jonge jongen genaamd Lucas Weaver die een bovennatuurlijk wezen in zijn huis lijkt te houden.
Rotten Tomatoes Score: 73%
- Af en toe eerder griezelig en sfeervol dan eng. Het vertrouwt niet genoeg op de verbeelding van het publiek en leunt te veel op gore.
- Antlers verkoopt de existentiële ellende van economische hopeloosheid. Wat het niet doet, is een sprong naar adem snakken of een afgeleid oog veroorzaken.
- Met zijn eerste poging tot horror heeft Scott Cooper een sombere, griezelige, diep zenuwslopende folklore-functie gecreëerd die soepel functioneert in combinatie met zijn kenmerkende langzame, humeurige stijl.
- Het concept en de folklore bieden een vruchtbare voedingsbodem voor horror, net als de ongelooflijke cast en crew die bij de productie betrokken zijn. Maar het worstelt om een evenwicht te vinden tussen allegorie en bovennatuurlijk en biedt beide tot veel te laat onvoldoende.
- Er is uiteindelijk een holle ziekte aan een film die bedoeld is om naar adem te happen en te kokhalzen, maar tegelijkertijd zo oppervlakkig geproduceerd is dat hij stikt in zijn eigen ambities.
- Brengt de naald tussen een traditionele monsterfilm en een onconventionele allegorie voor misbruik, wat ons een van de beste schepselkenmerken in jaren geeft.
- Het grote kwaad mag nooit zo eng zijn als het collectieve wangedrag van de samenleving.
- Scott Cooper heeft een buitengewoon goed gemaakte horrorfilm samengesteld, eentje die eng en bloederig is, maar ook eentje met langzamere karaktermomenten die sommigen kunnen frustreren.
- Antlers is een glibberige, verontrustende film waarvan de dubbelzinnigheden, ondanks een hardhandig stuk expositie, intact blijven, zelfs als de identiteit van de film blijft veranderen en van lichaam wisselt.
- Antlers is een groteske en effectieve horrorfilm met enkele tot nadenken stemmende ideeën, maar ook een paar vermoeide stijlfiguren.
- Hoewel er sterke uitvoeringen en geweldige regie zijn, mist Antlers een sterk script, waardoor het slechts een gemiddelde horrorfilm is.
- Terwijl de nadruk op jumpscares ligt, is er genoeg afschuw en hart in dit angstaanjagende verhaal over familie en overleven.
- Wat de film het beste doet, is laten zien hoe de sociale problemen van de stad een nog groter probleem worden dan de jacht op een seriemoordenaarmonster.
- Cooper roept genoeg schimmige angst op om de monsterverzameling te doorstaan, maar helaas zet hij alle allegorische inhoud buitenspel ten gunste van simplistische theatrale wezens.
- Er is hier sfeer, maar het verhaal is zo niet bijzonder dat het verder veel toevoegt.
- Verbluffende uitvoeringen, ongemakkelijke thema's, body-horror en prachtige effecten. Maar helaas, het is nog steeds een horrorfilm die de inheemse cultuur wil portretteren zonder de inheemse volkeren als meer dan bijfiguren op te nemen.
- Ook al is het nominaal een genre-item, de film registreert het sterkst in het overbrengen van de onteigende en buitengesloten leden van de samenleving als een virtueel verlies om hun problemen het hoofd te bieden, zowel materiële als psychologische.
- Een monsterlijke bosfabel die wordt bepaald door hoogte- en dieptepunten, terwijl oogverblindende cinematografie een verder onderontwikkelde schepselervaring accentueert die op gespannen voet staat met het kernconflict rond emotioneel trauma.
- Zeer succesvol, zowel als arthouse-horror en als allegorie van generatietrauma's. Een zeer effectieve, huiveringwekkende film.
- Een griezelig kleine film met indrukwekkende (en grote) praktische monstereffecten, het is bedoeld om een paar persoonlijke en maatschappelijke problemen aan te pakken. Sommige zijn effectiever dan andere.
- Wat de suggestie erachter zo verontrustend maakt, is niet de spannings- en angstopbouwende mechanica van de film, maar de manier waarop de filmmaker zich in de hoofden van zijn twee hoofdpersonages graaft.
- Gezien zijn belofte en alles wat het goed doet, wordt het op ten duur een frustrerende ervaring.
- Een knappe, nauwgezette, maar iets te serieuze inzending in een horror-subgenre dat te weinig wordt verkend; Del Toro had gelijk toen hij voor Scott Cooper koos, maar wat de film nodig heeft, is meer van Del Toro's eigen uitbundigheid om hem echt tot leven te brengen.
- Cooper heeft vol vertrouwen een van de beste emotioneel gedreven genre-inspanningen gemaakt en zijn eerste uitstapje naar horror is een echte filmische knock-out die je ongetwijfeld lang zal bijblijven nadat de aftiteling is verschenen.
