[header]Das Leben der Anderen neemt zijn tijd, maar is een op alle vlakken nagenoeg perfect uitgevoerde speelfilm over een belangrijk onderwerp dat het verdiend om verbeeld te worden.[/header]Regie: Florian Henckel von Donnersmarck | Cast: Ulrich Mühe (Gerd Wiesler), Sebastian Koch (Georg Dreyman), Martina Gedeck (Christa-Maria) e.a. | Speelduur: 137 minuten | Jaar: 2006

Vele internationale prijzen en zelfs een Oscarnominatie in de categorie Beste Buitenlandse Film is een droomstart voor de 33-jarige, debuterende regisseur Florian Henckel von Donnersmarck. Met Das Leben der Anderen verfilmt hij zijn zelfgeschreven verhaal over de binnenlandse veiligheidsdienst, ook wel bekend als de Stasi, in de voormalige DDR.

Oost-Duitsland, begin jaren tachtig. De staatsveiligheidsdienst vormt de ogen en oren van de Duitse Democratische Republiek, en is op ieder niveau actief. Naast tienduizenden medewerkers werd deze hoogst effectieve inlichtendienst geholpen door meer dan 300.000 informanten. Naar schatting werkte vlak voor de ineenstorting in 1989 zo’n 1 op de 5 mensen mee met de Stasi. De inzet was om vijanden van het socialisme op te sporen en monddood te maken. Vooral in creatieve kringen werd ieder vorm van subversief denken dan ook nauwlettend in de gaten gehouden.

In Das Leben der Anderen maken we kennis met de Stasi-officier Gerd Wiesler, een ware personificatie van het koude, bureaucratische systeem. Met zijn priemende oogjes en gekmakende stiptheid is Wiesler, gespeeld door Ulrich Mühe, bekend van Michael Haneke’s Benny’s Video en Funny Games, de perfecte uitvoerder van het Stasi-beleid. Maar als hij zichzelf op de afluisterzaak van schrijver Georg Dreyman zet, blijkt zijn slaafse trouwheid aan dat beleid toch zijn grenzen te kennen.

Samen met Wiesler worden wij langzaam betrokken in de schrijverswereld van Dreyman. Er zijn aanwijzingen dat hij zich met subversieve lieden inlaat, dus wordt zijn hele appartement voorzien van microfoons en camera’s. Regisseur Henckel von Donnersmarck schets een uiterst geloofwaardig beeld van de paranoia van die tijd, waarin iedereen voortdurend over zijn schouders keek. Das Leben der Anderen neemt zijn tijd, maar is een op alle vlakken nagenoeg perfect uitgevoerde speelfilm over een belangrijk onderwerp dat het verdiend om verbeeld te worden.

[rating 4.5]