Deze week leggen we Tekken langs de meetlat. De games vernieuwden het genre van het vechtspel. Maar was de film ook zo innovatief?
Welke film zou jij eens langs de meetlat willen zien? Laat een berichtje achter en wie weet zie je binnenkort jouw keuze terug.
De games
De wereld van vechtspellen veranderde in 1995 voorgoed met de komst van Tekken. Met vloeiende combinaties kon de speler nu een tegenstander tot moes slaan. Dit eerste deel had nog zijn mankementen.
Tekken 3 sloeg echter wereldwijd in als een bom. Gedurende de jaren breidde het imperium zich uit, met stripboeken, een anime-serie en diverse gamevervolgen en -spinoffs tot gevolg.
Tekken is puur knokken, maar het achterliggende verhaal is altijd belangrijk geweest. Centraal staat de vloek die rust op de Mishima familie. Maar ook andere vechters hebben een reden om deel te nemen aan het King Of Iron Fist Tournament, zoals wraak, liefde of eergevoel.
Bij ieder nieuw deel worden er een aantal verse personages geïntroduceerd. De fan favorites - zoals organisator Heihachi - keren regelmatig terug.
Bekijk hier de trailer van het zevende deel:
De film
Nadat zijn moeder vermoord is, probeert de jonge vechtersbaas Jin Kazama deel te nemen aan het Iron Fist Tournament. Daar moet hij zich ronde na ronde omhoog vechten. Hij wil de finale bereiken om zo wraak te kunnen nemen op zijn vader en opa.
In een game kom je wel weg met een beperkt verhaal, als de gameplay maar goed is. Maar in een film is het echt een gemis (tenzij de actie dan weer zo vet aangezet is als bijvoorbeeld in The Raid).
Tekken doet bijna alles fout. Het verhaal slaat nergens op, de dialogen zijn tenenkrommend en bij het acteren kun je amper spreken van een prestatie. Maar het grootste gemis is de actie. Die is saai en wordt slecht in beeld gebracht. Ook het uiterlijk zit niet mee. Dat doet eerder aan Power Rangers denken dan aan de prachtige filmpjes die in de game verwerkt zijn.
De filmtrailer verklapt het niveau al een beetje:
Overeenkomsten
Verhaaltechnisch is er bijna niets overgebleven van Tekken. Naast een relatief kleine cast maken de meeste personages wel hun opwachting in een klein rolletje of een cameo. Gelukkig heeft men hier en daar wel de vechtstijlen van de personages behouden.
Vooral het bijrolletje van Lateef Crowder als Eddy Gordo is precies zoals je je hebt voorgesteld bij het spelen van de games. Maar wie deze capoeira vechter aan het werk wil zien, kan beter naar Tom yum goong kijken, een vele malen betere film.
Verschillen
In het verhaal wordt amper iets gebruikt van de rijke geschiedenis uit de games. Behalve de familierelaties zijn alle onderlinge verhoudingen verbroken. Daarnaast wordt de film in een soort postapocalyptische wereld geplaatst die in niets aanvoelt als de setting die we kennen.
Behalve het uiterlijk van sommige personages en soms wat 'signature moves' heeft Tekken dan ook niets te maken met de games. Vooral Heihachi is een tegenvaller van jewelste. De meedogenloze strijder uit de games is hier een oud mannetje dat vooral achter de schermen aan het werk is...
Geschikt voor liefhebbers?
Eigenlijk is Tekken voor niemand geschikt, maar zeker niet voor liefhebbers van de gamereeks. Het is een flauwe film met voornamelijk zwakke gevechten. De naam en het uiterlijk van sommige personages is eigenlijk het enige dat de twee gemeen hebben.
Het eindresultaat is een grote aanfluiting op alle vlakken. En dan is er zelfs nog een vervolg gemaakt.
Welke film zou jij eens langs de meetlat willen zien? Laat een berichtje achter en wie weet zie je binnenkort jouw keuze terug.
De games
De wereld van vechtspellen veranderde in 1995 voorgoed met de komst van Tekken. Met vloeiende combinaties kon de speler nu een tegenstander tot moes slaan. Dit eerste deel had nog zijn mankementen.
Tekken 3 sloeg echter wereldwijd in als een bom. Gedurende de jaren breidde het imperium zich uit, met stripboeken, een anime-serie en diverse gamevervolgen en -spinoffs tot gevolg.
Tekken is puur knokken, maar het achterliggende verhaal is altijd belangrijk geweest. Centraal staat de vloek die rust op de Mishima familie. Maar ook andere vechters hebben een reden om deel te nemen aan het King Of Iron Fist Tournament, zoals wraak, liefde of eergevoel.
Bij ieder nieuw deel worden er een aantal verse personages geïntroduceerd. De fan favorites - zoals organisator Heihachi - keren regelmatig terug.
Bekijk hier de trailer van het zevende deel:
De film
Nadat zijn moeder vermoord is, probeert de jonge vechtersbaas Jin Kazama deel te nemen aan het Iron Fist Tournament. Daar moet hij zich ronde na ronde omhoog vechten. Hij wil de finale bereiken om zo wraak te kunnen nemen op zijn vader en opa.
In een game kom je wel weg met een beperkt verhaal, als de gameplay maar goed is. Maar in een film is het echt een gemis (tenzij de actie dan weer zo vet aangezet is als bijvoorbeeld in The Raid).
Tekken doet bijna alles fout. Het verhaal slaat nergens op, de dialogen zijn tenenkrommend en bij het acteren kun je amper spreken van een prestatie. Maar het grootste gemis is de actie. Die is saai en wordt slecht in beeld gebracht. Ook het uiterlijk zit niet mee. Dat doet eerder aan Power Rangers denken dan aan de prachtige filmpjes die in de game verwerkt zijn.
De filmtrailer verklapt het niveau al een beetje:
Overeenkomsten
Verhaaltechnisch is er bijna niets overgebleven van Tekken. Naast een relatief kleine cast maken de meeste personages wel hun opwachting in een klein rolletje of een cameo. Gelukkig heeft men hier en daar wel de vechtstijlen van de personages behouden.
Vooral het bijrolletje van Lateef Crowder als Eddy Gordo is precies zoals je je hebt voorgesteld bij het spelen van de games. Maar wie deze capoeira vechter aan het werk wil zien, kan beter naar Tom yum goong kijken, een vele malen betere film.
Verschillen
In het verhaal wordt amper iets gebruikt van de rijke geschiedenis uit de games. Behalve de familierelaties zijn alle onderlinge verhoudingen verbroken. Daarnaast wordt de film in een soort postapocalyptische wereld geplaatst die in niets aanvoelt als de setting die we kennen.
Behalve het uiterlijk van sommige personages en soms wat 'signature moves' heeft Tekken dan ook niets te maken met de games. Vooral Heihachi is een tegenvaller van jewelste. De meedogenloze strijder uit de games is hier een oud mannetje dat vooral achter de schermen aan het werk is...
Geschikt voor liefhebbers?
Eigenlijk is Tekken voor niemand geschikt, maar zeker niet voor liefhebbers van de gamereeks. Het is een flauwe film met voornamelijk zwakke gevechten. De naam en het uiterlijk van sommige personages is eigenlijk het enige dat de twee gemeen hebben.
Het eindresultaat is een grote aanfluiting op alle vlakken. En dan is er zelfs nog een vervolg gemaakt.
