in Featured
We kennen allemaal I Am Legend uit 2007 met Will Smith. Maar bijna was er eerder in 1998/1999 ook al een verfilming geweest van Ridley Scott met niemand minder dan Arnold Schwarzenegger.
Helaas gooide meerdere redenen roet in het eten. Het budget viel (voor die tijd) met meer dan $100 miljoen dollar veels te hoog uit, studio Warner Brothers had weinig vertrouwen meer in post-apocalyptische scifi-films na het floppen van The Postman (1997) en Sphere (1998).
Ridley Scott stond toentertijd niet meer garant voor succes na 3 flops op rij (1492: Conquest Of Paradise/White Squall/G.I. Jane) en ook het imago van Schwarzenegger had een deuk opgelopen met het abonimabele Batman & Robin waarvoor hij zijn derde Razzie-nominatie ontving.
Meer nadruk op emotioneel drama dan actie
Vorig jaar gaven we jullie al een blik op de oorspronkelijke monsters die via make-up in plaats van CGI tot leven moesten komen en nu onthulde Scott wat verhaaldetails over de film die hij nooit heeft kunnen maken:
De visie die hij voor ogen had, week behoorlijk af van het boek en moest een balans worden tussen enerzijds een scifi-actieblockbuster en anderzijds een arthousefilm met psychologische thriller-elementen.
Schwarzenegger zou gedurende de hele speelduur slechts een paar regels tekst hebben en 'zijn' zwijgende Robert Neville zou worstelen met spijtgevoelens, eenzaamheid en depressies, resulterend in alcoholisme.
Ook was Neville geen wetenschapper meer, maar een architect, woonachtig in een landhuis in de bergen van Los Angeles welke hij had omgetoverd in een museum voor zijn ontwerpen. Dagelijks zou hij de straten op gaan in een harnas van Kevlar en een gepantserde Hummer.
Wel bleef het einde uit het boek intact waarbij Neville gevangen wordt genomen nadat hij verliefd raakt op één van de vrouwelijke monsters.
Ze geeft hem een zelfmoordpil om zijn executie niet af te wachten. Nadat hij deze langzaam inneemt, beseft Neville dat hij de monsters hun legend is, het laatste stukje menselijkheid waar ze altijd bang voor zullen blijven.
Andere keuzes
Uiteindelijk zal Scott er veel minder rouwig om zijn geweest dan Schwarzenegger, want hij begon ipv aan het grootschalig epos Gladiator (winnaar van 5 Oscars), terwijl Ahnûld zijn naam zette onder het bedenkelijke End Of Days. Wat zeggen jullie, een gemiste kans?
Helaas gooide meerdere redenen roet in het eten. Het budget viel (voor die tijd) met meer dan $100 miljoen dollar veels te hoog uit, studio Warner Brothers had weinig vertrouwen meer in post-apocalyptische scifi-films na het floppen van The Postman (1997) en Sphere (1998).
Ridley Scott stond toentertijd niet meer garant voor succes na 3 flops op rij (1492: Conquest Of Paradise/White Squall/G.I. Jane) en ook het imago van Schwarzenegger had een deuk opgelopen met het abonimabele Batman & Robin waarvoor hij zijn derde Razzie-nominatie ontving.
Meer nadruk op emotioneel drama dan actie
Vorig jaar gaven we jullie al een blik op de oorspronkelijke monsters die via make-up in plaats van CGI tot leven moesten komen en nu onthulde Scott wat verhaaldetails over de film die hij nooit heeft kunnen maken:
De visie die hij voor ogen had, week behoorlijk af van het boek en moest een balans worden tussen enerzijds een scifi-actieblockbuster en anderzijds een arthousefilm met psychologische thriller-elementen.
Schwarzenegger zou gedurende de hele speelduur slechts een paar regels tekst hebben en 'zijn' zwijgende Robert Neville zou worstelen met spijtgevoelens, eenzaamheid en depressies, resulterend in alcoholisme.
Ook was Neville geen wetenschapper meer, maar een architect, woonachtig in een landhuis in de bergen van Los Angeles welke hij had omgetoverd in een museum voor zijn ontwerpen. Dagelijks zou hij de straten op gaan in een harnas van Kevlar en een gepantserde Hummer.
Wel bleef het einde uit het boek intact waarbij Neville gevangen wordt genomen nadat hij verliefd raakt op één van de vrouwelijke monsters.
Ze geeft hem een zelfmoordpil om zijn executie niet af te wachten. Nadat hij deze langzaam inneemt, beseft Neville dat hij de monsters hun legend is, het laatste stukje menselijkheid waar ze altijd bang voor zullen blijven.
Andere keuzes
Uiteindelijk zal Scott er veel minder rouwig om zijn geweest dan Schwarzenegger, want hij begon ipv aan het grootschalig epos Gladiator (winnaar van 5 Oscars), terwijl Ahnûld zijn naam zette onder het bedenkelijke End Of Days. Wat zeggen jullie, een gemiste kans?
