Wie kent Men In Black niet? De 20-jaar oude Amerikaanse sciencefictionfilm heeft nu al de status van een klassieker en is in die paar jaar tijd al uitgegroeid tot een cult-film. Toch had de Men In Black trilogie er heel anders uit kunnen zien, aangezien Tommy Lee Jones en Will Smith niet de eerste keuzes waren om geheimagenten K en J te spelen. Dit waren namelijk niemand minder dan Hollywood legende Clint Eastwood en Chris O'Donnell, die net klaar was met de films Batman Forever en Batman & Robin.

Groot nieuws is dit niet, want de regisseurs hebben vaak voor een bepaalde rol meerdere acteurs op het oog. Dit was echter niet het geval voor Barry Sonnenfeld, de regisseur van de film, die een duidelijke voorkeur had voor Jones en Smith. Een van de producers van de film, Steven Spielberg, wilde evenwel O'Donnel als agent J, terwijl een paar bazen bij Colombia Pictures Eastwood wilden casten als agent K. Eerst zag Eastwood van het project af dus kon Sonnenfeld Jones casten. Maar het gevalletje 'O'Donnell vs Smith' was iets moeilijker...

Spielberg had al langere tijd contact met O'Donnell, wie geïnteresseerd was in het project. Sonnenfeld had daardoor een diner met O'Donnell om te zien of ze tot een overeenkomst konden komen, maar Sonnenfeld zag die niet zo zitten. Dit liet hij weten tijdens een recent interview met The Huffington Post: ''Spielberg vertelde me dat ik O'Donnell moest treffen en hem ervan moest overtuigen mee te doen aan de film. Maar ik wilde altijd Will Smith voor die rol, dus toen ik het er met O'Donnell over had, zei ik hem dat ik geen goede regisseur was en maar weinig vertrouwen had in dit project, aangezien het script verre van goed was. Ik vertelde hem toen dat hij veel beter voor andere en betere projecten kon gaan en de volgende dag liet hij ons weten dat hij niet langer geïnteresseerd was in de rol''.

Erg netjes is dit natuurlijk niet te noemen, maar over het resultaat valt weinig negatiefs te zeggen; de film scoorde overal erg sterk, zowel aan de box-office als bij de critici en de bioscoopgangers. Een van de grote pluspunten van de film was de chemie tussen Jones en Smith. We kunnen er nu natuurlijk alleen nog maar naar gissen, maar de vraag is of de film (en de hele trilogie) zo goed had gewerkt als deze twee acteurs er niet aan mee hadden gedaan en Sonnenfeld zijn leugentje niet had gebruikt.