in Celebrity
In 2014 verraste James Gunn vriend en vijand met een onverwachts succesvolle film rondom Marvels Guardians of the Galaxy, een relatief onbekende groep superhelden uit de comics destijds. Niet alleen de filmpersonages Star-Lord, Gamora, Rocket Raccoon, Groot en Drax werden daarmee in één klap bekend en geliefd, maar ook de man achter deze film zelf. Recentelijk gaf Gunn wegens het verschijnen van de sequel - Guardians of the Galaxy Vol. 2 - een zeer uitgebreid interview aan Buzzfeed.com. In dit interview vertelde de filmmaker onder andere over zijn moeilijke jeugd, voorliefde voor monsters en carrière. Filmtotaal belicht in deze longread de beste fragmenten uit het gesprek, aangevuld met extra informatie en de leukste anekdotes, foto's én video's!
Bekijk de afbeelding
Al vanaf kleins af aan een meesterlijke schepper van universa
Gunn groeide op als oudste van de zes kinderen die het gezin rijk is in St. Louis, een stad in de Amerikaanse staat Missouri. In de twee Guardians of the Galaxy-films zijn er ook een aantal referenties naar de geboorteplaats van Gunn te vinden. Zijn vader, een advocaat van beroep, was dikwijls op reis en zijn moeder had haar handen vooral vol aan de verzorging van de jongste Gunn-telg in de familie. Om zijn tijd een beetje te verdrijven bedacht Gunn zijn werelden. Hij ontwierp planeten, ieder met zijn unieke bouwkenmerken, bewoners en overige eigenschappen. Deze werelden bewaarde hij in een kaartenbak, die steeds voller werd naarmate de jaren verstreken. Gunns ouders hebben ook een cameo-scene in Guardians of the Galaxy Vol. 2! Tevens opgenomen in (je raadt het al...) Missouri!
Gunn stelt dat hij altijd al gefascineerd is geweest met het bouwen van werelden. Als voorbeeld noemt hij het fictieve Midden-aarde van schrijver J.R.R. Tolkien, bekend van The Lord of the Rings en The Hobbit. Na jarenlang hobbymatig oefenen en na zijn recente credits op professioneel gebied, is het dan ook niet vreemd dat Gunn door Marvel gevraagd is om aan het roer te staan van het "cosmic gedeelte" van het Marvel Cinematic Universe. Na Guardians of the Galaxy Vol. 3 zal Gunn dus nog volop bezig zijn met het vormgeven van de galactische kant van het filmuniversum van de stripboekengigant.
Familie en vrienden op de set
Met vier jongere broers en een jongere zus is er nooit een gebrek aan acteurs en inspiratiebronnen, volgens Gunn. Al als kind had Gunn graag de leiding en regisseerde hij zijn familie en vriendjes in de korte filmpjes die hij toentertijd maakte. Volgens zijn jongste broer Sean, een acteur, dacht de familie altijd al dat James een grootse creatieve dromer was. Gunn hield zich in zijn kindertijd dan ook bezig met totaal andere dingen dan zijn leeftijdsgenootjes, zoals het lezen van stripboeken, iets wat destijds niet populair was in zijn omgeving.
Bekijk de afbeelding
Gunn vindt het nog steeds prettig om met zijn familie en vrienden samen te werken nu hij grote Hollywood blockbusters regisseert, getuige het feit dat bijvoorbeeld zijn broer Sean en zijn goede vriend Michael Rooker in bijna al zijn professionele producties zijn verschenen en die respectievelijk Ravagers-leden Kraglin (en on-set Rocket) en Yondu Udonta spelen in de Guardians of the Galaxy-films.
Bekijk de afbeelding
Problemen op school: pestkoppen en pornopriester
Op de basisschool was het leven van Gunn een ware hel. Hij werd flink gepest door "maniakale pestkoppen", zoals hij ze zelf noemt. Op de school van Gunn waren de 11 en 12-jarige leerlingen vooral bezig met herrieschoppen, drugs en alcohol. De drijvende kracht achter dit wangedrag was volgens Gunn de monseigneur van de school. Deze priester gaf de jonge jongens in zijn klas alcohol en pornografie. Gunn zelf is nooit direct lastiggevallen door de priester, maar zag zijn negatieve invloed op de jeugd wel volop om zich heen.
Pas jaren later begreep Gunn dat deze wanpraktijken van de schoolpriester onderdeel waren van een veel groter doel: de gelovige gruwel probeerde bewust de plaatselijke jeugd te molestreren. Gunn wordt er nog steeds onrustig van als hij er aan terugdenkt. Zijn basisschoolperiode was dan ook een beangstigende tijd voor hem, zeker omdat geen enkele volwassenen hem geloofde destijds, zelfs zijn eigen ouders niet. Negatief praten over de priester was in die tijd immers taboe. Later kwam de aap gelukkig alsnog uit de mouw, al heeft deze periode Gunn wel beschadigd als persoon.
That boy is a monster
Bekijk de afbeelding
Gunn voelde zich in dit tijd langzamerhand steeds meer ontvreemd van zijn klasgenoten en raakte zijn geloof in gezagsfiguren verder kwijt. Tegelijkertijd ontwikkelde hij een steeds grotere obsessie met de popcultuur uit die periode. Grotendeels door de monsters in zijn eigen leven, kreeg hij veel interesse in de monsterfilms van Universal Studios. "Wanneer ik maar kon, keek ik naar films als Creature from the Black Lagoon en de originele Dracula," vertelt hij. Hij keek niet alleen naar deze horrorfilms wegens de angst, maar ook omdat hij medelijden had met de monsters in deze films. Op een gegeven moment voelde Gunn zichzelf ook net een monster.
Bekijk de afbeelding
Later in zijn tienerjaren verschoof zijn interesse meer naar "de echte rock-and-roll slechteriken van vlees en bloed" zoals hij het zelf verwoordt, oftewel: zijn liefde voor muziek nam toe in die tijd. Gunn werd een grote van fan van artiesten als Johnny Rotten en shock-rocker Alice Cooper en bezocht regelmatig concerten van deze zangers waarbij hij helemaal los ging. Gunns passie voor muziek werd steeds sterker, vandaar dat hijzelf ook een muzikant werd. Samen met de diverse bands waarvan hij de frontman werd, waaronder "The Pods", was hij nog redelijk succesvol ook. Gunn speelde op festivals en toerde rond. Uiteindelijk liet hij deze ambitie varen, omdat Gunn naar eigen zeggen wel een getalenteerde songwriter en performer was, maar absoluut geen fenomenale zanger. Gunn koos voor een andere richting in zijn leven.
150$ voor Tromeo and Juliet script
Gunns volgende plan was om zich te richten op zijn schrijftalenten. Gunn besloot om zich aan te melden aan universiteit van Columbia over daar fictie te studeren. Tijdens deze studententijd voelde Gunn nog steeds een drang om op het podium te willen staan, daarom besloot hij af en toe een soort van onemanshow te geven op de diverse podia van Manhattan.
Dankzij een connectie die zijn broer Matt had, kwam James ineens in contact met filmproductiehuis Troma Entertainment, gevestigd in New York. Omdat Gunn dringend geld nodig had om rond te kunnen komen op dat moment, besloot hij in te gaan op het aanbod om eens langs te komen voor een gesprek. Troma Entertainment staat bekend om zijn extreem lage budgetfilms vol met rotzooi, seks, overdreven geweld en aparte dingen.
Gunn hoopte in eerste instantie mee te mogen werken aan de special effects van een nieuwe productie van het bedrijf, maar in plaats daarvan kreeg daar het aanbod van Troma Entertainment baas Lloyd Kaufman om het script voor Tromeo and Juliet, een typische Troma-bewerking van het klassieke verhaal van Shakespeare, te schrijven. De vergoeding? Slechts een schamele $150. Ondanks de lage vergoeding besloot Gunn toch om deze kans met beide handen aan te grijpen, puur vanwege het idee dat zijn naam voor eeuwig en altijd op de aftiteling van een film zou kunnen staan. Dat vond Gunn een machtig idee, en toen realiseerde Gunn zich langzaam maar zeker dat hij zijn ware passie eindelijk gevonden had: films maken. Tromeo and Juliet, verschenen in 1997, werd een redelijk succes en werd positief ontvangen door cultfans. Gunn besloot hierop naar Los Angeles te verhuizen om daar te werken aan zijn nieuwe filmcarrière.
Het balletje begint te rollen (in de verkeerde richting)
In eerste instantie leek Hollywood Gunn niet met open armen te ontvangen, maar dat weerhield Gunn er niet van om door te gaan. Gunn schreef een comedy over een groep tweederangs superhelden in het alledaagse bestaan, genaamd The Specials. Het script wat Gunn gepend had ging nadat hij het had afgerond rond in de filmindustrie. Uiteindelijk werd het script van Gunn wonder boven wonder in productie genomen. Echt veel vertrouwen had Gunn echter niet in de productie. De avond voordat The Specials (2000) in première ging, heeft Gunn de hele nacht wakker gelegen omdat hij bang was dat zijn creatie zou floppen. Én die angst werd helaas werkelijkheid, want de film haalde in de twee filmzalen waarin de prent draaide slechts $13.276 op in totaal.
Bekijk de afbeelding
Voor vele scenarioschrijvers in de knokkelharde filmindustrie zou dit mogelijk het einde betekenen van hun carrière, maar bij Gunn gebeurde er eigenlijk iets bijzonders na de release van The Specials. Professionals in het vakgebied prezen namelijk onverwachts het uitmuntende schrijfwerk van Gunn voor de verfrissende film in het superheldengenre, ondanks het belabberde ontvangst van de productie. Gunn vergaarde zelfs een kleine groep fans onder zijn collega's. Later bleek The Specials ook nog eens de reden te zijn dat Gunn door Marvel werd uitgenodigd voor een gesprek.
Maar voor het zover was, moest Gunn eerst nog een zware fase door in zijn carrière. Professionals mochten dan weliswaar smullen van Gunns werk, maar het lukte Gunn niet om zijn opvolgende scripts te verkopen. Keer op keer kreeg Gunn nul op zijn rekest en werden zijn verhalen afgewezen door de studiobazen. Een van die projecten was een pilot van een comedyshow met naam Cheap Shots voor op televisie, die hij samen met zijn latere Marvel-collega Joss Whedon.
Scooby-Doo-Domper
Ondanks alle afwijzingen werd de naam "Gunn" toch langzamerhand bekender in het filmwereldje. Gunn werd op een gegeven moment zelfs ingehuurd om een live-action scenario schrijven te schrijven over de cartoonhond Scooby-Doo, een erg populair karakter op televisie in die tijd. Het resulteerde in de film Scooby-Doo (2002); een positief ontvangen familiefilm met een nette opbrengst aan de box office. Gunn werd gevraagd om het vervolg te schrijven op de hit, welke in maart 2004 in de bioscoop verscheen, toevallig tegelijkertijd met de remake van een klassieke zombiefilm Dawn of the Dead. Het lange wachten leek zich eindelijk te belonen voor Gunn, maar toch ging het nog een keer mis.
Dankzij het succes van Gunn, kreeg hij uiteindelijk ook de kans om zelf in de regiestoel plaats te nemen. Filmstudio's waren geïnteresseerd geraakt in het creatieve talent van Gunn en het was een interessante gok voor de studiobazen om te kijken of de beste man zich ook raad zou weten met de regietouwtjes in zijn handen. Voor Gunn werd hiermee een langverwachte droom werkelijkheid. Fanatiek begon hij met de productie van zijn debuutfilm Slither over slijmerige wormen die mensen veranderen in vleesetende zombies en gigantisch gemuteerde monsters, verschenen in 2006. Zijn tweede bioscoopfilm, een a-typische superheldenfilm genaamd Super verscheen vijf jaar later in 2011. In deze laatst genoemde film zitten vele elementen die verwijzen naar het persoonlijke leven van Gunn. Echter, spijtig genoeg voor Gunn, waren de beide films die hij geregisseerd had allesbehalve succesvol te noemen. Gunns producties werden dusdanig negatief beoordeeld dat de filmmaker begon te twijfelen over zijn eigen kunnen en vaardigheden. Gunn voelde zich onbegrepen. Was Hollywood wel iets voor iemand zoals hem?
Bekijk de afbeelding
Oost, west, Hollywood 't best?
Gunn kreeg het gevoel dat er geen plek voor hem was in het moderne Hollywood en belde zijn manager en agent op met de boodschap dat hij wilde stoppen met zijn filmcarrière. Gunn kon zijn artistieke geest niet optimaal benutten en hij weigerde om mee te doen met de standaard Hollywoodbeweging waarbij een film praktisch hetzelfde eruit zou zien als deze gemaakt was door een andere A-list regisseur. Gunn wilde dat zijn werk gezien zou worden en dat het zou leiden tot conversatie, maar dat gebeurde niet. Gunn dacht toentertijd letterlijk dat hij op deze manier nooit een Marvel-film zou mogen regisseren, maar een week later kreeg hij als een soort hemelgeschenk onverwachts een belletje van Marvel.
Bekijk de afbeelding
Op persoonlijk vlak heeft Gunn ook flink wat klappen te verduren gehad. Zo dealde Gunn jarenlang met zijn stevige alcohol- en drugsverslaving. In 2007 liep zijn huwelijk met actrice Jenna Fisher op de klippen, al zijn de twee toen wel als goede vrienden uit elkaar gegaan. Het zijn de heftige momenten uit het leven van Gunn waar hij mede zijn inspiratie putte voor zijn schrijfwerk. Al met al heeft Gunn dus zowel op professioneel als persoonlijk vlak vele hoogte- en dieptepunten gekend in zijn leven voordat hij zijn huidige status verwierf.
Een levensveranderende autorit
Marvel was al sinds 2009 bezig met het ontwikkelen van film rondom Guardians of the Galaxy, een van de meest obscure titels van het stripboekenhuis. Scenarioschrijfster Nicole Perlman koos voor deze titel toen zij onderdeel was van het interne schrijversprogramma van Marvel. Perlman legde de basis van de film, maar haar versies voldeden niet helemaal aan de eisen van de filmstudio en waren niet goed genoeg om in productie te nemen.
Bekijk de afbeelding
In eerste instantie had Gunn niet zo'n zin om in te gaan op de uitnodiging van Marvel, omdat hij het niet zag zitten om de hele lange autorit richting het hoofdkantoor van Marvel te maken. Ook was hij bang dat Marvels interesse in Gunn niet heel groot was en daarnaast was hij ook niet bepaald enthousiast over de sporadisch uitgebrachte Guardians-comics. Toch besloot Gunn wel om te gaan, omdat hij anders wel een hele grote dwaas zou zijn, vond hij. Het gesprek zelf deed Gunn niet echt van gedachte veranderen, maar op de terugweg begon de franchise rondom wezens als een gemuteerde grofgebekte wasbeer en een wandelende boom toch in zijn hoofd te borrelen.
Gunn kreeg de ene na de andere ingeving en zag de eindeloze mogelijkheden die hij zou kunnen hebben met de personages voor zich. De filmmaker werd razend enthousiast en schreef een pitch voor het project. Op de voorkant van twintig pagina's tellende document had Gunn een plaatje geplakt van een walkman. Voor Marvel Studios-baas Kevin Feige gaf deze cover al de doorslag, Feige was er direct van overtuigd dat hij de juiste man in huis had gehaald. Na het lezen van Gunns pitch, gaf Feige de klus definitief aan Gunn. Gunn schreef een compleet nieuwe versie van het script en wat daarna gebeurde is algemeen bekend. Guardians of the Galaxy werd mega succesvol en haalde maar liefst 773.3 miljoen dollar op aan de wereldwijde bioscoopkassa's. Reden genoeg voor Marvel om vrij snel na het verschijnen van de film groen licht te geven voor een sequel, wederom met Gunn aan het roer.
Een nieuw familieavontuur: Guardians of the Galaxy Vol. 2!
Sinds vandaag draait Guardians of the Galaxy Vol. 2 in de Amerikaanse bioscopen, nadat de film vorige week al bij ons uitkwam. De sequel wordt weliswaar met een score van 82% op Rottentomatoes.com minder goed beoordeeld dan zijn voorganger door de critici, maar onder fans wordt de nieuwe prent van Gunn over het algemeen warm onthaald. Guardians of the Galaxy Vol. 2 blijkt een kleurrijke rit te zijn vol avontuur en humor, begeleid door heerlijke muziek uit de jaren 60 en 70. Het centrale thema in de film is "familie".
Bekijk de afbeelding
Regie: James Gunn | Cast: Chris Pratt (Peter Quill), Zoe Saldana (Gamora), Dave Bautista (Drax), Kurt Russell (Ego), Michael Rooker (Yondu), e.a.| Speelduur: 137 minuten | Jaar: 2017
Bekijk de afbeelding "Hoewel de verrassing er inmiddels vanaf is, zorgen Star-Lord en company opnieuw voor een uiterst genietbare film. Alle kwaliteiten waarover het eerste deel beschikte, zijn namelijk weer in ruime mate aanwezig: de actie is knap in beeld gebracht, de charismatische cast heeft heerlijke chemie, de dialogen zijn superscherp, er zijn volop schitterende shots en door de overtuigende CGI kan makkelijk worden vergeten dat twee vijfde van het team uit de computer komt."
- Thierry Verhoeven
Benieuwd naar de volledige recensie en de uiteindelijke beoordeling van onze recensent Thierry Verhoeven? Klik dan hier!
Bekijk de afbeelding
Hieronder nog de trailer van Guardians of the Galaxy Vol. 2! De film over de geliefde groep intergalactische A-holes draait nu overal in de bioscoop!
Bekijk de afbeelding
Al vanaf kleins af aan een meesterlijke schepper van universa
Gunn groeide op als oudste van de zes kinderen die het gezin rijk is in St. Louis, een stad in de Amerikaanse staat Missouri. In de twee Guardians of the Galaxy-films zijn er ook een aantal referenties naar de geboorteplaats van Gunn te vinden. Zijn vader, een advocaat van beroep, was dikwijls op reis en zijn moeder had haar handen vooral vol aan de verzorging van de jongste Gunn-telg in de familie. Om zijn tijd een beetje te verdrijven bedacht Gunn zijn werelden. Hij ontwierp planeten, ieder met zijn unieke bouwkenmerken, bewoners en overige eigenschappen. Deze werelden bewaarde hij in een kaartenbak, die steeds voller werd naarmate de jaren verstreken. Gunns ouders hebben ook een cameo-scene in Guardians of the Galaxy Vol. 2! Tevens opgenomen in (je raadt het al...) Missouri!
Gunn stelt dat hij altijd al gefascineerd is geweest met het bouwen van werelden. Als voorbeeld noemt hij het fictieve Midden-aarde van schrijver J.R.R. Tolkien, bekend van The Lord of the Rings en The Hobbit. Na jarenlang hobbymatig oefenen en na zijn recente credits op professioneel gebied, is het dan ook niet vreemd dat Gunn door Marvel gevraagd is om aan het roer te staan van het "cosmic gedeelte" van het Marvel Cinematic Universe. Na Guardians of the Galaxy Vol. 3 zal Gunn dus nog volop bezig zijn met het vormgeven van de galactische kant van het filmuniversum van de stripboekengigant.
Familie en vrienden op de set
Met vier jongere broers en een jongere zus is er nooit een gebrek aan acteurs en inspiratiebronnen, volgens Gunn. Al als kind had Gunn graag de leiding en regisseerde hij zijn familie en vriendjes in de korte filmpjes die hij toentertijd maakte. Volgens zijn jongste broer Sean, een acteur, dacht de familie altijd al dat James een grootse creatieve dromer was. Gunn hield zich in zijn kindertijd dan ook bezig met totaal andere dingen dan zijn leeftijdsgenootjes, zoals het lezen van stripboeken, iets wat destijds niet populair was in zijn omgeving.
Bekijk de afbeelding
Gunn vindt het nog steeds prettig om met zijn familie en vrienden samen te werken nu hij grote Hollywood blockbusters regisseert, getuige het feit dat bijvoorbeeld zijn broer Sean en zijn goede vriend Michael Rooker in bijna al zijn professionele producties zijn verschenen en die respectievelijk Ravagers-leden Kraglin (en on-set Rocket) en Yondu Udonta spelen in de Guardians of the Galaxy-films.
Bekijk de afbeelding
Problemen op school: pestkoppen en pornopriester
Op de basisschool was het leven van Gunn een ware hel. Hij werd flink gepest door "maniakale pestkoppen", zoals hij ze zelf noemt. Op de school van Gunn waren de 11 en 12-jarige leerlingen vooral bezig met herrieschoppen, drugs en alcohol. De drijvende kracht achter dit wangedrag was volgens Gunn de monseigneur van de school. Deze priester gaf de jonge jongens in zijn klas alcohol en pornografie. Gunn zelf is nooit direct lastiggevallen door de priester, maar zag zijn negatieve invloed op de jeugd wel volop om zich heen.
Pas jaren later begreep Gunn dat deze wanpraktijken van de schoolpriester onderdeel waren van een veel groter doel: de gelovige gruwel probeerde bewust de plaatselijke jeugd te molestreren. Gunn wordt er nog steeds onrustig van als hij er aan terugdenkt. Zijn basisschoolperiode was dan ook een beangstigende tijd voor hem, zeker omdat geen enkele volwassenen hem geloofde destijds, zelfs zijn eigen ouders niet. Negatief praten over de priester was in die tijd immers taboe. Later kwam de aap gelukkig alsnog uit de mouw, al heeft deze periode Gunn wel beschadigd als persoon.
That boy is a monster
Bekijk de afbeelding
Gunn voelde zich in dit tijd langzamerhand steeds meer ontvreemd van zijn klasgenoten en raakte zijn geloof in gezagsfiguren verder kwijt. Tegelijkertijd ontwikkelde hij een steeds grotere obsessie met de popcultuur uit die periode. Grotendeels door de monsters in zijn eigen leven, kreeg hij veel interesse in de monsterfilms van Universal Studios. "Wanneer ik maar kon, keek ik naar films als Creature from the Black Lagoon en de originele Dracula," vertelt hij. Hij keek niet alleen naar deze horrorfilms wegens de angst, maar ook omdat hij medelijden had met de monsters in deze films. Op een gegeven moment voelde Gunn zichzelf ook net een monster.
Bekijk de afbeelding
Later in zijn tienerjaren verschoof zijn interesse meer naar "de echte rock-and-roll slechteriken van vlees en bloed" zoals hij het zelf verwoordt, oftewel: zijn liefde voor muziek nam toe in die tijd. Gunn werd een grote van fan van artiesten als Johnny Rotten en shock-rocker Alice Cooper en bezocht regelmatig concerten van deze zangers waarbij hij helemaal los ging. Gunns passie voor muziek werd steeds sterker, vandaar dat hijzelf ook een muzikant werd. Samen met de diverse bands waarvan hij de frontman werd, waaronder "The Pods", was hij nog redelijk succesvol ook. Gunn speelde op festivals en toerde rond. Uiteindelijk liet hij deze ambitie varen, omdat Gunn naar eigen zeggen wel een getalenteerde songwriter en performer was, maar absoluut geen fenomenale zanger. Gunn koos voor een andere richting in zijn leven.
150$ voor Tromeo and Juliet script
Gunns volgende plan was om zich te richten op zijn schrijftalenten. Gunn besloot om zich aan te melden aan universiteit van Columbia over daar fictie te studeren. Tijdens deze studententijd voelde Gunn nog steeds een drang om op het podium te willen staan, daarom besloot hij af en toe een soort van onemanshow te geven op de diverse podia van Manhattan.
Dankzij een connectie die zijn broer Matt had, kwam James ineens in contact met filmproductiehuis Troma Entertainment, gevestigd in New York. Omdat Gunn dringend geld nodig had om rond te kunnen komen op dat moment, besloot hij in te gaan op het aanbod om eens langs te komen voor een gesprek. Troma Entertainment staat bekend om zijn extreem lage budgetfilms vol met rotzooi, seks, overdreven geweld en aparte dingen.
Gunn hoopte in eerste instantie mee te mogen werken aan de special effects van een nieuwe productie van het bedrijf, maar in plaats daarvan kreeg daar het aanbod van Troma Entertainment baas Lloyd Kaufman om het script voor Tromeo and Juliet, een typische Troma-bewerking van het klassieke verhaal van Shakespeare, te schrijven. De vergoeding? Slechts een schamele $150. Ondanks de lage vergoeding besloot Gunn toch om deze kans met beide handen aan te grijpen, puur vanwege het idee dat zijn naam voor eeuwig en altijd op de aftiteling van een film zou kunnen staan. Dat vond Gunn een machtig idee, en toen realiseerde Gunn zich langzaam maar zeker dat hij zijn ware passie eindelijk gevonden had: films maken. Tromeo and Juliet, verschenen in 1997, werd een redelijk succes en werd positief ontvangen door cultfans. Gunn besloot hierop naar Los Angeles te verhuizen om daar te werken aan zijn nieuwe filmcarrière.
Het balletje begint te rollen (in de verkeerde richting)
In eerste instantie leek Hollywood Gunn niet met open armen te ontvangen, maar dat weerhield Gunn er niet van om door te gaan. Gunn schreef een comedy over een groep tweederangs superhelden in het alledaagse bestaan, genaamd The Specials. Het script wat Gunn gepend had ging nadat hij het had afgerond rond in de filmindustrie. Uiteindelijk werd het script van Gunn wonder boven wonder in productie genomen. Echt veel vertrouwen had Gunn echter niet in de productie. De avond voordat The Specials (2000) in première ging, heeft Gunn de hele nacht wakker gelegen omdat hij bang was dat zijn creatie zou floppen. Én die angst werd helaas werkelijkheid, want de film haalde in de twee filmzalen waarin de prent draaide slechts $13.276 op in totaal.
Bekijk de afbeelding
Voor vele scenarioschrijvers in de knokkelharde filmindustrie zou dit mogelijk het einde betekenen van hun carrière, maar bij Gunn gebeurde er eigenlijk iets bijzonders na de release van The Specials. Professionals in het vakgebied prezen namelijk onverwachts het uitmuntende schrijfwerk van Gunn voor de verfrissende film in het superheldengenre, ondanks het belabberde ontvangst van de productie. Gunn vergaarde zelfs een kleine groep fans onder zijn collega's. Later bleek The Specials ook nog eens de reden te zijn dat Gunn door Marvel werd uitgenodigd voor een gesprek.
Maar voor het zover was, moest Gunn eerst nog een zware fase door in zijn carrière. Professionals mochten dan weliswaar smullen van Gunns werk, maar het lukte Gunn niet om zijn opvolgende scripts te verkopen. Keer op keer kreeg Gunn nul op zijn rekest en werden zijn verhalen afgewezen door de studiobazen. Een van die projecten was een pilot van een comedyshow met naam Cheap Shots voor op televisie, die hij samen met zijn latere Marvel-collega Joss Whedon.
Scooby-Doo-Domper
Ondanks alle afwijzingen werd de naam "Gunn" toch langzamerhand bekender in het filmwereldje. Gunn werd op een gegeven moment zelfs ingehuurd om een live-action scenario schrijven te schrijven over de cartoonhond Scooby-Doo, een erg populair karakter op televisie in die tijd. Het resulteerde in de film Scooby-Doo (2002); een positief ontvangen familiefilm met een nette opbrengst aan de box office. Gunn werd gevraagd om het vervolg te schrijven op de hit, welke in maart 2004 in de bioscoop verscheen, toevallig tegelijkertijd met de remake van een klassieke zombiefilm Dawn of the Dead. Het lange wachten leek zich eindelijk te belonen voor Gunn, maar toch ging het nog een keer mis.
Dankzij het succes van Gunn, kreeg hij uiteindelijk ook de kans om zelf in de regiestoel plaats te nemen. Filmstudio's waren geïnteresseerd geraakt in het creatieve talent van Gunn en het was een interessante gok voor de studiobazen om te kijken of de beste man zich ook raad zou weten met de regietouwtjes in zijn handen. Voor Gunn werd hiermee een langverwachte droom werkelijkheid. Fanatiek begon hij met de productie van zijn debuutfilm Slither over slijmerige wormen die mensen veranderen in vleesetende zombies en gigantisch gemuteerde monsters, verschenen in 2006. Zijn tweede bioscoopfilm, een a-typische superheldenfilm genaamd Super verscheen vijf jaar later in 2011. In deze laatst genoemde film zitten vele elementen die verwijzen naar het persoonlijke leven van Gunn. Echter, spijtig genoeg voor Gunn, waren de beide films die hij geregisseerd had allesbehalve succesvol te noemen. Gunns producties werden dusdanig negatief beoordeeld dat de filmmaker begon te twijfelen over zijn eigen kunnen en vaardigheden. Gunn voelde zich onbegrepen. Was Hollywood wel iets voor iemand zoals hem?
Bekijk de afbeelding
Oost, west, Hollywood 't best?
Gunn kreeg het gevoel dat er geen plek voor hem was in het moderne Hollywood en belde zijn manager en agent op met de boodschap dat hij wilde stoppen met zijn filmcarrière. Gunn kon zijn artistieke geest niet optimaal benutten en hij weigerde om mee te doen met de standaard Hollywoodbeweging waarbij een film praktisch hetzelfde eruit zou zien als deze gemaakt was door een andere A-list regisseur. Gunn wilde dat zijn werk gezien zou worden en dat het zou leiden tot conversatie, maar dat gebeurde niet. Gunn dacht toentertijd letterlijk dat hij op deze manier nooit een Marvel-film zou mogen regisseren, maar een week later kreeg hij als een soort hemelgeschenk onverwachts een belletje van Marvel.
Bekijk de afbeelding
Op persoonlijk vlak heeft Gunn ook flink wat klappen te verduren gehad. Zo dealde Gunn jarenlang met zijn stevige alcohol- en drugsverslaving. In 2007 liep zijn huwelijk met actrice Jenna Fisher op de klippen, al zijn de twee toen wel als goede vrienden uit elkaar gegaan. Het zijn de heftige momenten uit het leven van Gunn waar hij mede zijn inspiratie putte voor zijn schrijfwerk. Al met al heeft Gunn dus zowel op professioneel als persoonlijk vlak vele hoogte- en dieptepunten gekend in zijn leven voordat hij zijn huidige status verwierf.
Een levensveranderende autorit
Marvel was al sinds 2009 bezig met het ontwikkelen van film rondom Guardians of the Galaxy, een van de meest obscure titels van het stripboekenhuis. Scenarioschrijfster Nicole Perlman koos voor deze titel toen zij onderdeel was van het interne schrijversprogramma van Marvel. Perlman legde de basis van de film, maar haar versies voldeden niet helemaal aan de eisen van de filmstudio en waren niet goed genoeg om in productie te nemen.
Bekijk de afbeelding
In eerste instantie had Gunn niet zo'n zin om in te gaan op de uitnodiging van Marvel, omdat hij het niet zag zitten om de hele lange autorit richting het hoofdkantoor van Marvel te maken. Ook was hij bang dat Marvels interesse in Gunn niet heel groot was en daarnaast was hij ook niet bepaald enthousiast over de sporadisch uitgebrachte Guardians-comics. Toch besloot Gunn wel om te gaan, omdat hij anders wel een hele grote dwaas zou zijn, vond hij. Het gesprek zelf deed Gunn niet echt van gedachte veranderen, maar op de terugweg begon de franchise rondom wezens als een gemuteerde grofgebekte wasbeer en een wandelende boom toch in zijn hoofd te borrelen.
Gunn kreeg de ene na de andere ingeving en zag de eindeloze mogelijkheden die hij zou kunnen hebben met de personages voor zich. De filmmaker werd razend enthousiast en schreef een pitch voor het project. Op de voorkant van twintig pagina's tellende document had Gunn een plaatje geplakt van een walkman. Voor Marvel Studios-baas Kevin Feige gaf deze cover al de doorslag, Feige was er direct van overtuigd dat hij de juiste man in huis had gehaald. Na het lezen van Gunns pitch, gaf Feige de klus definitief aan Gunn. Gunn schreef een compleet nieuwe versie van het script en wat daarna gebeurde is algemeen bekend. Guardians of the Galaxy werd mega succesvol en haalde maar liefst 773.3 miljoen dollar op aan de wereldwijde bioscoopkassa's. Reden genoeg voor Marvel om vrij snel na het verschijnen van de film groen licht te geven voor een sequel, wederom met Gunn aan het roer.
Een nieuw familieavontuur: Guardians of the Galaxy Vol. 2!
Sinds vandaag draait Guardians of the Galaxy Vol. 2 in de Amerikaanse bioscopen, nadat de film vorige week al bij ons uitkwam. De sequel wordt weliswaar met een score van 82% op Rottentomatoes.com minder goed beoordeeld dan zijn voorganger door de critici, maar onder fans wordt de nieuwe prent van Gunn over het algemeen warm onthaald. Guardians of the Galaxy Vol. 2 blijkt een kleurrijke rit te zijn vol avontuur en humor, begeleid door heerlijke muziek uit de jaren 60 en 70. Het centrale thema in de film is "familie".
Bekijk de afbeelding
Regie: James Gunn | Cast: Chris Pratt (Peter Quill), Zoe Saldana (Gamora), Dave Bautista (Drax), Kurt Russell (Ego), Michael Rooker (Yondu), e.a.| Speelduur: 137 minuten | Jaar: 2017
Bekijk de afbeelding "Hoewel de verrassing er inmiddels vanaf is, zorgen Star-Lord en company opnieuw voor een uiterst genietbare film. Alle kwaliteiten waarover het eerste deel beschikte, zijn namelijk weer in ruime mate aanwezig: de actie is knap in beeld gebracht, de charismatische cast heeft heerlijke chemie, de dialogen zijn superscherp, er zijn volop schitterende shots en door de overtuigende CGI kan makkelijk worden vergeten dat twee vijfde van het team uit de computer komt."
- Thierry Verhoeven
Benieuwd naar de volledige recensie en de uiteindelijke beoordeling van onze recensent Thierry Verhoeven? Klik dan hier!
Bekijk de afbeelding
Hieronder nog de trailer van Guardians of the Galaxy Vol. 2! De film over de geliefde groep intergalactische A-holes draait nu overal in de bioscoop!
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar redacteuren.
